Απολογισμός για τη συνδικαλιστική χρονιά 2017 στην Τακτική Γεν. Συνέλευση της 29ης Νοέμβρη 2017

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

Κάνοντας τον απολογισμό της συνδικαλιστικής χρονιάς 2016-2017 θα αναφερθούμε συνοπτικά στο πολιτικό – εκπαιδευτικό πλαίσιο που προσανατόλισε και επηρέασε τη στάση, τη δράση και τις ενέργειές μας και στους κύριους άξονες της δράσης του Συλλόγου μας.

Πολιτική – εκπαιδευτική συγκυρία και προσανατολισμός του Συλλόγου μας

Οι θέσεις και ο προσανατολισμός του Συλλόγου μας γύρω από τα ζητήματα της κρίσης και της αντιλαϊκής επίθεσης, διαμορφώθηκαν εξαιρετικά πρόωρα. Ήδη από το Νοέμβριο του 2009, όταν ακόμα στο πολιτικό αλλά και στο εκπαιδευτικό τοπίο δεν διαφαίνονταν τα σύννεφα της επερχόμενης μνημονιακής καταιγίδας, ο Σύλλογός μας κατήγγειλε ότι «οι νέες εκτιμήσεις της κυβέρνησης για το έλλειμμα και συνολικά οι χειρισμοί γύρω από την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, υποθηκεύουν οικειοθελώς τη δημοσιονομική πολιτική των επόμενων χρόνων στα ασφυκτικά πλαίσια του Συμφώνου Σταθερότητας της Ε.Ε., οδηγούν σε καθεστώς επιτήρησης από τις Βρυξέλλες και πολυετή άγρια λιτότητα. Επιδιώκουν επίσης να νομιμοποιήσουν ακόμα πιο δραστικές αλλαγές και αναδιαρθρώσεις στην κοινωνική ασφάλιση και τις εργασιακές σχέσεις». (Δελτίο τύπου του Α΄ Συλλόγου Αθηνών Π.Ε., 19/11/2009).

Η όξυνση της καπιταλιστικής κρίσης την αμέσως επόμενη περίοδο, η κεντρική επιλογή διεθνώς για υποτίμηση της εργασίας, πολιτικές σκληρής λιτότητας και συντηρητικών αναδιαρθρώσεων για την αντιμετώπιση της κρίσης από τις κυβερνήσεις και τους υπερεθνικούς οργανισμούς και η μνημονιακή καταιγίδα που ακολούθησε σε βάρος της λαϊκής πλειοψηφίας, κατέδειξαν την ορθότητα αυτής της εκτίμησης. Τα μνημόνια και η επιτροπεία συνιστούν τη συγκεκριμένη μορφή που παίρνει αυτή η κεντρική επιλογή στη χώρα μας. Ακολούθως, μέσα στη δίνη των μεγάλων γεγονότων της οκταετίας, μια σειρά τακτικών γενικών συνελεύσεων με αξιοσημείωτη μαζικότητα διαμόρφωσαν σταδιακά ένα πλαίσιο ανάλυσης, θέσεων, στόχων και αιτημάτων που ανταποκρίνονταν στη νέα πραγματικότητα και εκτιμούσε ότι :

«Οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, σε πλήρη συμφωνία και συνεννόηση με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Δ.Ν.Τ. αποφάσισαν την επιβολή στη χώρα ενός καθεστώτος σύγχρονης οικονομικής «χούντας» επ’ ωφελεία αποκλειστικά των δανειστών της χώρας και των αγορών»

Οι θέσεις αυτές για την αντιμετώπιση της καπιταλιστικής κρίσης από τη σκοπιά των συμφερόντων των εργαζομένων συνοψίζονται ως εξής :

Πρωταρχική προϋπόθεση για την επίλυση όλων των λαϊκών προβλημάτων αλλά και των προβλημάτων του δημόσιου δωρεάν σχολείου, θεωρούμε την αντιπαράθεση του λαού μας με μαζικούς κοινωνικούς δημοκρατικούς αγώνες με κάθε επίδοξο διαχειριστή της αντιδραστικής νεοφιλελεύθερης, μνημονιακής πολιτικής.

Σε μια τέτοια ιστορική στιγμή, είναι ανάγκη να διαμορφωθεί ένα μεγάλο, μαχητικό, πανεκπαιδευτικό, λαϊκό, κοινωνικό μέτωπο που θα προβάλλει στόχους και αιτήματα που θα απαντούν στην κρίση από τη σκοπιά των εκπαιδευτικών, ευρύτερα των εργαζομένων και των συλλογικών τους συμφερόντων.

Εμείς οι εργαζόμενοι δεν χρωστάμε τίποτα και δεν πληρώνουμε τίποτα. Να πληρώσει η οικονομική ολιγαρχία που προκάλεσε την κρίση και οι πολιτικοί της εκπρόσωποι.

Να φύγουν τρόικα – Δ.Ν.Τ. – Ε.Ε. από τη χώρα.

Είμαστε αντίθετοι στις πολιτικές που επιβάλλουν με αφορμή το χρέος οι κυβερνήσεις, οι δανειστές και η τρόικα με το περιβόητο «κούρεμα» και την επιβολή ενός «αέναου» Μνημόνιου (βλ. Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, Μνημόνιο, νέο μισθολόγιο, Δανειακή Σύμβαση κλπ.) που οδηγεί στη διαχρονική μείωση μισθών και συντάξεων, στη φτώχεια, την ανεργία, την κατάρρευση και πλήρη εμπορευματοποίηση των δημόσιων κοινωνικών αγαθών της παιδείας και της υγείας, στην πώληση της δημόσιας περιουσίας, στην πρόκληση εν τέλει μιας τεράστιας κοινωνικής καταστροφής.

Παλεύουμε για την ανατροπή των μνημονίων και της δανειακής σύμβασης. Προβάλλουμε τα αιτήματα για παύση πληρωμών του χρέους, γενναία φορολόγηση του κεφαλαίου, των τραπεζών και της εκκλησιαστικής περιουσίας, εθνικοποίηση των τραπεζών και των κοινωφελών οργανισμών, κρατική φαρμακοβιομηχανία, μείωση των στρατιωτικών δαπανών, έλεγχο των τιμών των προϊόντων λαϊκής κατανάλωσης και των φαρμάκων.

Κατάργηση – απόσυρση όλων των αντιλαϊκών νόμων και μέτρων για : τις περικοπές στους μισθούς την εκπαίδευση και την υγεία, τη φορολογία, την κοινωνική ασφάλιση, την εργατική νομοθεσία. Όχι στη φτώχεια και στην εξαθλίωση – δουλειά, στέγη, τροφή, δημόσια και δωρεάν παιδεία και υγεία για όλους.

Οι θέσεις αυτές αποκτούν ιδιαίτερη σημασία στη σημερινή συγκυρία όπου:

παγιώνεται το καθεστώς επιτροπείας και εφαρμογής σκληρών αντιλαϊκών πολιτικών στο διηνεκές που συνεπάγεται η συμφωνία της 15ης Ιούνη. Ο σχετικός κανονισμός της ΕΕ (αριθ. 472/2013) προβλέπει ότι «τα κράτη μέλη παραμένουν υπό εποπτεία μετά το πρόγραμμα εφόσον δεν έχει εξοφληθεί τουλάχιστον το 75%» του χρέους τους! Η ψήφιση του τέταρτου μνημονίου από την κυβέρνηση και η νέα συμφωνία του Eurogroup της 15ης Ιούνη που δεσμεύει τη χώρα για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% μέχρι το 2023 και 2% έως το 2060, αναδιαμορφώνουν το πλαίσιο της σιδερένιας οικονομικής πολιτικής που επιβάλλεται από το μνημονιακό καθεστώς στον κόσμο της εργασίας. Είναι επομένως σαφές ότι το κεντρικό πολιτικό ζήτημα επηρεάζει καθοριστικά τις εξελίξεις και στην εκπαίδευση. Ότι οποιοσδήποτε αγώνας πρέπει να έχει στην προμετωπίδα του τη ρήξη με την ΕΕ και το ΔΝΤ, την ανατροπή αυτών των πολιτικών.

Οι εξελίξεις στην εκπαίδευση οριοθετούνται με την προώθηση του ΠΔ 79 τον Αύγουστο του 2017, την κοινή διαμόρφωση εκπαιδευτικής πολιτικής ΟΟΣΑ – κυβέρνησης και την ενδιάμεση έκθεση ΟΟΣΑ, τους μηδενικούς διορισμούς, τις περιορισμένες προσλήψεις αναπληρωτών, την προώθηση της αξιολόγησης στελεχών και της αυτοαξιολόγησης σχολικών μονάδων, τα σχέδια για αναδιάρθρωση της τριτοβάθμιας, ενοποίηση τμημάτων Βρεφονηπιοκόμων και τμημάτων Νηπιαγωγών, την άμεση απειλή για τα επαγγελματικά δικαιώματα αλλά και για το δημόσιο νηπιαγωγείο.

Μορφές αγώνα. Κεντρικές και τοπικές κινητοποιήσεις

Με σημαία αυτά τα αιτήματα και κατεύθυνση την πλατιά ενότητα των εργαζομένων και τη συγκρότηση του κοινωνικού – πολιτικού μετώπου των δυνάμεων της εργασίας και έχοντας ως σταθερή πεποίθηση ότι η μόνη ελπίδα βρίσκεται στους αγώνες μας, , με τις μικρές μας δυνάμεις, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη ενός πολύμορφου κινήματος, τόσο σε κεντρικό όσο και σε τοπικό επίπεδο,:

Είχαμε μαζική συμμετοχή στα απεργιακά συλλαλητήρια και τις Γενικές Απεργίες, στα απογευματινά συλλαλητήρια, στο Συντονισμό Συλλόγων και τις παραστάσεις διαμαρτυρίας και συγκεντρώσεις που οργανώθηκαν στο Υπουργείο Παιδείας
Οργανώσαμε παραστάσεις και συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας μαζί με άλλους συλλόγους Π.Ε και ΕΛΜΕ στη Διεύθυνση , στην Περιφέρεια και στο Υπ.Παιδείας για τα κενά στα σχολεία, για τα τμήματα ένταξης, για τις υποχρεωτικές μετακινήσεις συναδέλφων, την απόδοση των οργανικών θέσεων στους μεταταγμένους συναδέλφους, για μόνιμους μαζικούς διορισμούς

Νηπιαγωγεία και ενοποίηση

Αναδείξαμε το αίτημα για Δίχρονη Δημόσια Δωρεάν Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή και Εκπαίδευση ενταγμένη στην 14χρονη δημόσια Δωρεάν εκπαίδευση για όλα τα παιδιά χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις (Ενιαίο δημόσιο δωρεάν δεκατετράχρονο εκπαιδευτικό σχεδιασμό με δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και εκπαίδευση και ενιαίο δημόσιο δωρεάν υποχρεωτικό δωδεκάχρονο σχολείο).
Ενάντια στην ενοποίηση των τμημάτων ΑΤΕΙ Βρεφονηπιοκόμων με τα Πανεπιστημιακά Τμήματα των Νηπιαγωγών με αίτημα την απόσυρση αυτών των σχεδίων συντηρητικής αναδιάρθρωσης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Στηρίξαμε την κινητοποίηση της 24ης Νοέμβρη κηρύσσοντας συμπληρωματική στάση εργασίας.
Σχετικά με τα νηπιαγωγεία πρέπει να σημειώσουμε ότι ενώ την περσινή σχολική χρονιά αρκετά νηπιαγωγεία του συλλόγου μας ακολούθησαν το πρόγραμμα της ΔΟΕ και του συλλόγου, την φετινή σχολική χρονιά δυστυχώς, η εγκατάλειψη της στήριξης αυτής της μορφής αγώνα από τη ΔΟΕ, συνέβαλε στη φθίνουσα πορεία και τελικά στην επικράτηση του προγράμματος του υπουργείου που υποβαθμίζει το ρόλο του νηπιαγωγείου.
Συντονίσαμε αποτελεσματικά την απεργία-αποχή των συναδέλφων από τη διαδικασία αξιολόγησης των υποψηφίων διευθυντών . 17 από τα 25 σχολεία και περίπου 430 από τους 530 συναδέλφους συμμετείχαν .
Από τον Ιανουάριο του 2017 καλέσαμε σε κοινή δράση τους συλλόγους της Α Αθήνας διεκδικώντας την προσμέτρηση της ώρας της σίτισης σε όλους όσους εμπλέκονται. Με πολύμορφες δράσεις (παραστάσεις διαμαρτυρίας, συγκέντρωση 200 δηλώσεων μελών μας που ζητούσαν να τους προσμετράται η ώρα σίτισης) καταφέραμε να αναγνωριστεί η ώρα σίτισης ως διδακτική για όλους με το Π.Δ 79 κι αυτό σημαίνει 1500 ώρες στην Α Διεύθυνση, σημαίνει θέσεις εργασίας συναδέλφων μας και πιστώνεται ως νίκη του εκπαιδευτικού κινήματος.
Στηρίξαμε το αίτημα αιχμής του κλάδου για μαζικούς μόνιμους διορισμούς. Ταυτόχρονα, διεκδικήσαμε μαζικές προσλήψεις αναπληρωτών ώστε να καλυφθούν όλες οι ανάγκες των σχολείων και κανένας από τους αναπληρωτές συναδέλφους των δύο προηγούμενων ετών να μη μείνει άνεργος. Επίσης, διεκδικήσαμε και διεκδικούμε την εξίσωση των εργασιακών, ασφαλιστικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων των αναπληρωτών με τους μόνιμους συναδέλφους.
Για τα ιδιαίτερα προβλήματα των συναδέλφων των ειδικοτήτων στην Π.Ε συμμετείχαμε σε παράσταση στην Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης στις 2 Νοέμβρη 2017, προβάλλοντας, ανάμεσα σε άλλα, τα αιτήματα για άμεση απόδοση οργανικών θέσεων, μείωση του διδακτικού ωραρίου, διδασκαλία της β΄ ξένης γλώσσας χωρίς τον περιορισμό της «πλειοψηφίας του τμήματος», περιορισμό των σχολείων μετακίνησης των συναδέλφων.
Διεκδικήσαμε σύσταση όλων των απαραίτητων οργανικών θέσεων για όλες τις υπάρχουσες ειδικότητες.
Διαμορφώσαμε ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο αιτημάτων και στόχων για το δημόσιο σχολείο και τους εκπαιδευτικούς και οργανώσαμε αγωνιστικές πρωτοβουλίες για την προώθησή του
Επιμείναμε στην ενότητα των συνδικάτων, στην ενωτική μαζική αγωνιστική έκφραση των εργαζομένων και ταυτόχρονα στον ταξικό προσανατολισμό τους με τη συμβολή μας στις προσπάθειες για την οργάνωση της πάλης από τα πρωτοβάθμια σωματεία και τη βάση των εργαζόμενων και το ξεπέρασμα της απραξίας και της συναινετικής στάσης των τριτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων συνδικαλιστικών οργάνων.
Είχαμε πρωταγωνιστική συμμετοχή στο Συντονισμό Συλλόγων Π.Ε. και ΕΛΜΕ
Στηρίξαμε την ειδική εκπαίδευση (ειδικά σχολεία-τμήματα ένταξης-παράλληλη στήριξη) απέναντι στην πολιτική διάλυσης των δομών της, καταστρατήγησης των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών και των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών.
Μαζί με άλλους συλλόγους της Α’ Αθήνας ο σύλλογος μας οργάνωσε και πέτυχε την ακύρωση των σεμιναρίων του ΙΕΠ που σκοπό είχαν, μέσω της ταχείας και πρόχειρης επιμόρφωσης εκπαιδευτικών γενικής αγωγής για να καλύψουν κενά στην παράλληλη στήριξη, να προωθήσουν τα σχέδια του Υπουργείου για ευέλικτη διαχείριση εργαζομένων και περαιτέρω μειώσεις στις προσλήψεις εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής στο μέλλον .

Κατοχυρώσαμε την ιστοσελίδα του Συλλόγου ως μια αξιόπιστη πηγή ενημέρωσης με χιλιάδες επισκέπτες. με πλατιές καμπάνιες ενημέρωσης της κοινής γνώμης, επιδιώξαμε και επιδιώκουμε να συμβάλλουμε στη συγκρότηση ενός εναλλακτικού δικτύου ενημέρωσης που θα ελέγχεται από τους ίδιους τους εργαζόμενους κόντρα στην παραπληροφόρηση και την πλύση εγκεφάλου των μεγάλων ΜΜΕ που ελέγχονται από το μεγάλο κεφάλαιο και υπηρετούν τους κοινωνικούς και πολιτικούς του στόχους.

Στα πλαίσια της λειτουργίας της ιστοσελίδας του Συλλόγου μας, πήραμε την πρωτοβουλία και διαμορφώσαμε μεγάλα αφιερώματα με εκπαιδευτικό υλικό, θεατρικά έργα και κείμενα. Για την πρωτομαγιά των εργατών και των λουλουδιών, για το μεγάλο αντιφασιστικό αγώνα του λαού μας ενάντια στον ιταλικό φασισμό και το γερμανικό ναζισμό και τέλος για την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Ο ενθουσιασμός με τον οποίο αγκάλιασαν οι συνάδελφοι αυτή την πρωτοβουλία είναι αξιοσημείωτος. Η επισκεψιμότητα για τα συγκεκριμένα αφιερώματα ξεπερνά τις 1000 επισκέψεις την ημέρα από περίπου 700 διαφορετικούς επισκέπτες, γεγονός που δείχνει το μεγάλο ενδιαφέρον των εκπαιδευτικών για το περιεχόμενο της εργασίας τους. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι η δράση αυτή του Συλλόγου μας προσελκύει το ενδιαφέρον χιλιάδων συναδέλφων από όλη τη χώρα και συμβάλλει καθοριστικά στην αλλαγή του περιεχομένου και της μορφής των σχολικών γιορτών.
Βρεθήκαμε δίπλα σε κάθε δίκαιο αγώνα, αρωγοί, αλληλέγγυοι και υποστηρικτές. Συμπαραστάτες στους διωκόμενους συναδέλφους για τη συνδικαλιστική τους δράση ή για την επιλογή τους να υπερασπίσουν το δημόσιο σχολείο. Σε αγωνιζόμενους κλάδους και σωματεία, στην αγωνιζόμενη νεολαία. Με δεκάδες ψηφίσματα αλληλεγγύης. Με την καμπάνια για τη Γάζα όπου αποδόθηκε το ποσό των 80.000 ευρώ που είχαμε συγκεντρώσει όλοι οι Σύλλογοι ΠΕ και ΕΛΜΕ στην Διπλωματική Αντιπροσωπεία της Παλαιστίνης.
Ο Σύλλογος στάθηκε δίπλα σε κάθε παιδί αλλά και σε κάθε συνάδελφο που αντιμετώπισε σοβαρό πρόβλημα. Με πλήρη διακριτικότητα αλλά και με ειλικρινή αίσθηση αλληλεγγύης.
Σημαντική ήταν και η πρωτοβουλία για τη σύσταση Τράπεζας αίματος του Συλλόγου που ξεκίνησε την άνοιξη του 2016 και διαχειρίζεται από διακριτή επιτροπή. Η προσπάθεια συνεχίζεται και είναι σημαντικό, όσο περισσότεροι συνάδελφοι μπορούν να συνεισφέρουν στην Τράπεζα Αίματος ώστε να είναι λειτουργική και να προσφέρει σε κάθε συνάδελφο που έχει ανάγκη έγκαιρα, την απαραίτητη βοήθεια.
Προσπαθήσαμε για την συνεχή, συνεπή, έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση των συναδέλφων. Με συνεχείς περιοδείες στα σχολεία, αποστολή ανακοινώσεων σε σχεδόν καθημερινή βάση, ανανέωση της ιστοσελίδας. Σίγουρα υπήρξαν λάθη και παραλείψεις στην προσπάθειά μας να κατατοπίσουμε τους συναδέλφους. Ωστόσο, ας κριθούν αυτά τα λάθη με επιείκεια καθώς τα μέλη του Δ.Σ. δεν είναι επαγγελματίες συνδικαλιστές, είναι εκπαιδευτικοί της τάξης όπως όλοι μας.
Η πολιτιστική ομάδα του συλλόγου μας, ανταποκρινόμενη στις διαθέσεις και τις δυνατότητες των συναδέλφων, συνέχισε τη δράση της, προτείνοντας εκδηλώσεις που συνδυάζουν χαμηλό κόστος και υψηλή ποιότητα. Φέτος παρακολουθήσαμε 2 θεατρικές παραστάσεις με πολύ μεγάλη συμμετοχή ενώ στις 17/12 έχουμε προγραμματίσει την θεατρική παράσταση ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ.

Τη χρονιά αυτή σφράγισαν οι αναδιαρθρώσεις που εισάγει το νέο Π.Δ 79 για την οργάνωση και λειτουργία νηπιαγωγείων και δημοτικών σχολείων που εκσυγχρονίζει και ενισχύει τους μηχανισμούς περικοπών και λιτότητας ,αναβαθμίζει το ιεραρχικό-αυταρχικό μοντέλο διοίκησης στην κατεύθυνση των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στο πλαίσιο του σχολείου και των ολοένα ελαστικοποιούμενων σχέσεων εργασίας των εκπαιδευτικών σε βάρος των μορφωτικών δικαιωμάτων των παιδιών.

Τη χρονιά αυτή σφράγισε και η παλινωδία και η παρελκυστική τακτική του Υπ. Παιδείας στο θέμα της καθιέρωσης της δίχρονης προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης ενταγμένη στην 14χρονη δημόσια Δωρεάν εκπαίδευση για όλα τα παιδιά χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις. Αντίθετα σήμερα αντιμετωπίζουμε τον κίνδυνο ενοποίησης δομών με διακριτό ρόλο με αποτέλεσμα την υπονόμευση της λειτουργίας τους και την ιδιωτικοποίηση μέρους της πρωτοβάθμιας υποχρεωτικής εκπαίδευσης.

Σίγουρα έχουν μείνει πολλά ακόμη να κάνουμε :

Βασική αδυναμία στη δράση μας, είναι η λογική της ανάθεσης και της χαμηλής συμμετοχής στην ενεργό δράση και τις πρωτοβουλίες του Συλλόγου. Η χαμηλή συμμετοχή σε αρκετές Γενικές Συνελεύσεις αποτελεί τη βασικότερη αδυναμία και είναι ευθύνη όλων.

Η μεγαλύτερη αδυναμία μας, ήταν η έλλειψη ορατής κοινωνικής προοπτικής, η παντελής απουσία ενός κοινωνικού αγωνιστικού σχεδίου που να οδηγεί στην ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής και σε μια ορατή διέξοδο από την κρίση προς όφελος των εργαζομένων. Όσο είναι αλήθεια ότι πρόκειται για μια μεγάλη αδυναμία που υπερβαίνει κατά πολύ τον ορίζοντα του Συλλόγου μας, άλλο τόσο είναι γεγονός ότι οι ήττες που βιώνουμε, διαμορφώνουν νέους δυσμενείς κοινωνικούς συσχετισμούς, νέες αρνητικές πραγματικότητες μέσα και έξω από το σχολείο που κάνουν ακόμα πιο δύσκολη τη δράση μας. Αλλά σε αυτό το άγονο τοπίο καλούμαστε να βαδίσουμε και να αγωνιστούμε και το επόμενο κρίσιμο διάστημα. Ειδικά στην τρέχουσα περίοδο όπου η καπιταλιστική κρίση βαθαίνει, τα τύμπανα του πολέμου και των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων χτυπούν δίπλα στη γειτονιά μας και επιπλέον βρισκόμαστε αντιμέτωποι :

Με την ψήφιση του τέταρτου μνημονίου από την κυβέρνηση και τη νέα συμφωνία του Eurogroup της 15^ης Ιουνίου 2017 που δεσμεύει τη χώρα για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% ως το 2023 και 2% ως το 2060 βάζοντας τη σε καθεστώς επιτροπείας και εφαρμογής σκληρών αντιλαϊκών πολιτικών στο διηνεκές.

Με το δημόσιο σχολείο στη δίνη των μνημονιακών μέτρων, των μηδενικών διορισμών και των συντηρητικών αναδιαρθρώσεων που θεσμοθέτησε το Π.Δ 79.

Ας συσπειρωθούμε λοιπόν γύρω από το σωματείο μας, τις συλλογικές του διαδικασίες, ας δυναμώσουμε τη συλλογική μας απάντηση, την αγωνιστική μας ενότητα, στην τάξη, στο σύλλογο διδασκόντων, στη συνέλευση, στη διαδήλωση, στην απεργία.