Α. Υπερψηφίστηκε η πρόταση του ΔΣ «Το σχολείο που βιώνουμε – το σχολείο που οραματιζόμαστε» με τις τροποποιήσεις που περιλαμβάνονται στο παρόν κείμενο.
Βλ. αναλυτικά στον παρακάτω υπερσύνδεσμο:
Απόφαση της τακτικής ΓΣ (1-6-2016): «Το σχολείο που βιώνουμε – το σχολείο που οραματιζόμαστε»
Β. Για τα νέα εκπαιδευτικά μέτρα της κυβέρνησης, το πολιτικό πλαίσιο, το αγωνιστικό πρόγραμμα
1. Η υπουργική απόφαση για τον «Ενιαίο Τύπο Ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου», απέδειξε τον προσχηματικό χαρακτήρα του «εθνικού διαλόγου για την παιδεία». Ο μόνος διάλογος που έκανε η κυβέρνηση για την Παιδεία ήταν διάλογος με τον ΟΟΣΑ και τους εκπροσώπους της ΕΕ και του ΔΝΤ. Βασικό κριτήριο της κυβέρνησης για την εφαρμογή του εκτρωματικού νέου τύπου ολοήμερου σχολείου, δεν είναι καμιά παιδαγωγική αρχή και καμιά παιδική ή γονική ανάγκη. Είναι οι μνημονιακές δεσμεύσεις και πάνω από όλα οι οικονομικές. Δηλαδή οι σφοδρές περικοπές σε σχολεία, εκπαιδευτικούς, μαθητές και χρηματοδότηση. Οι μηδενικοί διορισμοί εκπαιδευτικών. Άρα, το ολοήμερο Φίλη έχει έναν διπλό στόχο: Την εξοικονόμηση προσωπικού με κάθε τρόπο, ακόμα και με τη μέθοδο της προκρούστειας κλίνης και την ομηρεία του στις ευέλικτες και προσωρινές σχέσεις εργασίας.
Οι περικοπές και οι αλλαγές στο ωρολόγιο πρόγραμμα καθώς και η συρρίκνωση του ολοήμερου προγράμματος θα δημιουργήσουν τη βάση για εκτεταμένες μετακινήσεις εκπαιδευτικών τον Σεπτέμβριο, εντός και εκτός ΠΥΣΠΕ, θα μηδενίσουν τις μεταθέσεις και τις αποσπάσεις, θα ελαχιστοποιήσουν τις προσλήψεις αναπληρωτών. Έτσι, χιλιάδες αναπληρωτές συνάδελφοί μας, οδηγούνται στο δρόμο της ανεργίας, μετά από χρόνια δουλειάς στο δημόσιο σχολείο. Στα παραπάνω πρέπει να συνυπολογίσουμε τις μεσοπρόθεσμες συμφωνίες της κυβέρνησης με τον ΟΟΣΑ για την εφαρμογή στην εκπαίδευση της αυτοαξιολόγησης, για τον «εξορθολογισμό» μαθητών ανά τμήμα και ωρών εργασίας, που θα φέρουν ένα ακόμη κύμα περικοπών, συμπτύξεων και συγχωνεύσεων. Σε αυτά τα πλαίσια κινούνται οι αποφάσεις για τα Νηπιαγωγεία και την Ειδική Αγωγή.
2. Το μνημονιακό πλαίσιο λειτουργίας της εκπαίδευσης και τα ασφυκτικά πλαίσια που θέτει, οξύνουν το κλίμα και κάνουν πιο έντονες και εκρηκτικές τις αντιθέσεις που θα αντιμετωπίσουμε. Πρέπει να πάρουμε καθαρή θέση στο ερώτημα: Θα παλέψουμε για την ανάκληση της υπουργικής απόφασης και την ανατροπή της επίθεσης ή θα διαχειριστούμε την ανεργία και τις απολύσεις μετατρέποντας τα σωματεία μας σε τροχονόμους της ανεργίας; Θα περιορίσουμε τις διεκδικήσεις μας στα πλαίσια του ΕΣΠΑ και των απαιτήσεων του ΟΟΣΑ; Ή θα διεκδικήσουμε ένα σχολείο ζωντανό, δημιουργικό, ένα σχολείο της μορφωτικής ισότητας και της κριτικής σκέψης, ένα σχολείο που απαιτεί χρηματοδότηση στο ύψος του 15% για την παιδεία; Δηλώνουμε καθαρά ότι το δημόσιο σχολείο δεν μπορεί να είναι ούτε φτηνό, ούτε ευέλικτο εργασιακά, ούτε αγοραίο, ούτε κατακερματισμένο.
Όποιος διαχειρίζεται το «νέο» σχολείο, το αποδέχεται και μάλιστα, εθελόδουλα αναλαμβάνει το πιο αποκρουστικό έργο της διαχείρισης των αριθμών και των περικοπών : μοιράζει την ανεργία στον ένα ή στον άλλο κλάδο, ευνοεί την προοπτική το σχολείο να λειτουργεί με βάση ό,τι προσωπικό βρίσκεται πρόχειρο κάθε φορά. Αυτή η αντίληψη οδηγεί σε συντεχνιακά συμφέροντα και ανταγωνιστικές πρακτικές. Είναι καταστροφική για όλους, γιατί διαιρεί αντί να ενώνει, αποδέχεται αντί να διεκδικεί και, σε τελευταία ανάλυση, είναι βούτυρο στο ψωμί της κυβερνητικής πολιτικής και της εξουσίας και, τελικά, μπορεί να στείλει ΟΛΟΥΣ τους ενδιαφερόμενους στην ανεργία .
Η Υ.Α. Φίλη και το «νέο σχολείο» που προωθεί, δημιουργεί το εύφορο έδαφος για ένα γενικευμένο ανταγωνισμό μεταξύ των εκπαιδευτικών με πολλές και ασύμμετρες πλευρές. Ανταγωνισμός μέσα στους συλλόγους διδασκόντων για τη διαμόρφωση του ωρολογίου προγράμματος, Ανταγωνισμός ανάμεσα στους κλάδους/ειδικότητες, ανταγωνισμός παλαιών και νέων συναδέλφων.
Σε αντίθεση με τη λογική του ανταγωνισμού και της διάσπασης, υπερασπιζόμαστε την ενότητα των εκπαιδευτικών και των εργασιακών/επαγγελματικών τους δικαιωμάτων. Υπερασπιζόμαστε τα επαγγελματικά δικαιώματα που απορρέουν από το βασικό πτυχίο. Όλοι μαζί, δάσκαλοι, γυμναστές, μουσικοί, ξένων γλωσσών, πληροφορικάριοι, εικαστικοί, θεατρολόγοι, διαφυλάσσουμε την ενότητά μας και απορρίπτουμε συντεχνιακές λογικές σε βάρος κλάδων από όπου και αν προέρχονται. Ο Σύλλογός μας εκπροσωπεί τα εργασιακά και επαγγελματικά δικαιώματα όλων ανεξαιρέτως των συναδέλφων – μελών του και τάσσεται σταθερά ενάντια σε κάθε επιμέρους συντεχνιακή διεκδίκηση που στρέφεται ενάντια σε άλλους κλάδους εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας.
3. Το σχολείο του ΕΣΠΑ και της Διαμαντοπούλου είναι ένα σχολείο της κατακερματισμένης γνώσης, του διασπασμένου χρόνου, της εντατικής ποσότητας και των αποσπασματικών αντικειμένων.
Το σχολείο Φίλη γενικεύει τα παραπάνω χαρακτηριστικά. Το νέο ωρολόγιο πρόγραμμα, αποτελεί μια ακόμα εκδοχή του κατακερματισμένου σχολείου. Κινείται στη λογική της διάσπασης της Αγωγής που έχουν ανάγκη τα παιδιά τουλάχιστον έως 12 ετών. Προσαρμόζεται σε ένα μοντέλο όπου το δημοτικό σχολείο συρρικνώνεται. Είναι το σχολείο της γυμνασιοποίησης. Μοναδικό κριτήριό τους είναι πως θα λειτουργήσει το σχολείο με το υπάρχον προσωπικό με μηδενικούς διορισμούς και με την ελαχιστοποίηση των προσλήψεων αναπληρωτών. Στο βωμό των μνημονιακών δεσμών θυσιάζονται παιδαγωγικές αρχές και κυριαρχεί η λογική της πολυδιάσπασης της μορφωτικής διαδικασίας σε αντικείμενα πλήρως κατακερματισμένα.
Σύμφωνα λοιπόν με την υπουργική απόφαση:
- καταργείται η πρωινή ζώνη του ολοήμερου (7-8π.μ.)
- στο ολοήμερο πρόγραμμα εγγράφονται και φοιτούν οι μαθητές των οποίων και οι δύο γονείς είναι εργαζόμενοι, προσκομίζοντας σχετική βεβαίωση του φορέα εργασίας τους.
- καταργείται ο δάσκαλος του ολοήμερου. Η ώρα της σίτισης και της Μελέτης θα καλύπτεται από τις πλεονάζουσες ώρες των δασκάλων της πρωινής ζώνης.
- μειώνονται συνολικά οι ώρες των ειδικοτήτων (Αγγλικά, Μουσική, Θεατρική Αγωγή, Φυσική Αγωγή, Πληροφορική)
- μειώνονται οι ώρες που διδάσκει ο δάσκαλος στην κάθε τάξη κατά 2 ώρες σε όλες τις τάξεις των ΕΑΕΠ, 2 ώρες στην Α και Β τάξη και 5 ώρες από τη Γ τάξη και πάνω στα κλασικά ολοήμερα με τη μείωση των ωρών σε γνωστικά αντικείμενα.
- σε κάθε τμήμα ολοήμερου, θα εναλλάσσονται σε εβδομαδιαία βάση και με κινηματογραφική ταχύτητα ίσως και δέκα (10) διαφορετικοί εκπαιδευτικοί (δάσκαλοι και ειδικότητες)!! Κάθε μαθητής/τρια της Α΄ Δημοτικού, πιθανόν να διδάσκεται έως και από 7 διαφορετικούς εκπαιδευτικούς από το πρωί μέχρι τις 4 το απόγευμα! Προφανώς πρόκειται για παγκόσμιο ρεκόρ. Για ποια παιδαγωγική σχέση μαθητή – δασκάλου μπορούμε να μιλήσουμε;
4. Απέναντι στο μνημονιακό σχολείο σε όλες τις μορφές και εκδοχές του (κλασσικό, σχολείο Διαμαντοπούλου, σχολείο Φίλη), απέναντι στο διαφοροποιημένο, ανταγωνιστικό, αυτοχρηματοδοτούμενο, σχολείο της ημικατάρτισης για όσους αντέξουν, το οποίο προωθείται (ας μην ξεχνάμε τις δηλώσεις Λιάκου περί αυτονομίας των προγραμμάτων και της χρηματοδότησης) ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ το ενιαίο δημόσιο δωρεάν 12χρονο υποχρεωτικό σχολείο. Το σχολείο των όλων, των ίσων και των διαφορετικών. Ένα σχολείο με στόχο τη βαθιά και ολοκληρωμένη γνώση, την καλλιέργεια της κριτικής σκέψης κόντρα στις δεξιότητες και τον κατακερματισμό της γνώσης. Με την παιδαγωγική λογική της ενιαίας διδασκαλίας, με ενιαίο πρόγραμμα και ενσωμάτωση όλων των αντικειμένων σε αυτό, με μορφές συνεργασίας και συνδιδασκαλίας, με αντισταθμιστική εκπαίδευση (ενισχυτική διδασκαλία, Τάξεις υποδοχής, Τμήματα Ένταξης, παράλληλη στήριξη). Με τη λειτουργία δημιουργικών δραστηριοτήτων (χορωδία, αθλητική, εικαστική, θεατρική ομάδα, εργαστήριο πληροφορικής κ.ά.) ώστε να καλύπτονται ολόπλευρα οι ανάγκες των μαθητών και όλοι οι εκπαιδευτικοί να μείνουν στο σχολείο, να αποκτούν ουσιαστική σχέση με αυτό και με τους μαθητές του.
5. Εάν το παιδί αντιμετωπίζεται ως ένας κουβάς τον οποίο θα «γεμίσουμε» με εξειδικευμένες γνώσεις, τότε το επάγγελμα του εκπαιδευτικού προσανατολίζεται στην εξειδίκευση και στο προσοντολόγιο. Εάν στο κέντρο του σχολείου είναι το παιδί, οι ανάγκες του και ο στόχος της αγωγής του, τότε το επάγγελμα του εκπαιδευτικού αφορά στην αγωγή του μαθητή. Σε αυτή την περίπτωση, στο σχολείο χρειάζεται να υπάρχει δάσκαλος/α και οι απαραίτητες ειδικότητες – όλες αυτές που λειτουργούν σήμερα στο δημοτικό σχολείο και όχι όσες εφεύρει αύριο η νεοφιλελεύθερη εκπαιδευτική πολιτική.
Σε αυτά τα πλαίσια, μαθήματα όπως η αισθητική αγωγή και η πληροφορική, εντάσσονται αρμονικά σε ένα ενιαίο αναλυτικό πρόγραμμα, σε ένα ενιαίο μορφωτικό σχέδιο, διαπερνούν όλες τις διδακτικές ώρες, προγραμματίζονται και διδάσκονται, αξιοποιώντας: Την αυτοτελή διδασκαλία, τις εργαστηριακές ώρες, την παράλληλη διδασκαλία, τη συνδιδασκαλία και τους ομίλους ειδικών ενδιαφερόντων. (η παράγραφος αυτή αντικαθιστά σχετική αναφορά στην πρόταση του ΔΣ για το σχολείο, σ.10)
Σε αυτό το σχολείο, σε κάθε τμήμα αντιστοιχεί ένας/μία υπεύθυνος δάσκαλος/α και σε κάθε τμήμα του ολοήμερου επίσης το ίδιο. Σε αυτό το σχολείο εξασφαλίζονται χιλιάδες επιπλέον οργανικές θέσεις για κάθε υπάρχουσα ειδικότητα.
Σε αυτή την περίπτωση, οι μαζικοί διορισμοί είναι προϋπόθεση και όλοι οι εκπαιδευτικοί που εργάζονται σήμερα στο σχολείο, όλων των κλάδων/ειδικοτήτων, μόνιμοι και αναπληρωτές είναι απαραίτητοι, όπως επίσης και αρκετές χιλιάδες αδιορίστων ακόμα. Αν μάλιστα συνυπολογίσουμε την απαίτηση για ενισχυτική διδασκαλία, τμήματα υποδοχής κλπ. τότε οι ανάγκες για εκπαιδευτικό προσωπικό είναι ακόμα μεγαλύτερες. Αυτή η θέση έρχεται σε κάθετη αντίθεση με το μνημονιακό σχολείο σε όλες τις μορφές του.
Αγωνιζόμαστε για:
- Άμεση απόσυρση της Υπουργικής απόφασης για το ωρολόγιο πρόγραμμα του σχολείου και όλων των εγκυκλίων και τροπολογιών για την εγγραφή στο ολοήμερο, τα νηπιαγωγεία, την ειδική αγωγή, την κατάργηση ενισχυτικής διδασκαλίας και της παράλληλης στήριξης.
- Μαζικούς, μόνιμους διορισμούς – Διορισμός όλων των αναπληρωτών – κανένας/καμιά συνάδελφος να μην χάσει τη δουλειά του.
- Δημιουργία οργανικών θέσεων για τις υπάρχουσες ειδικότητες εκπαιδευτικών.
- Καμία υποχρεωτική μετακίνηση εκπαιδευτικών.
- Να γίνουν αποδεκτές όλες οι αιτήσεις εγγραφής μαθητών στο ολοήμερο δημοτικό και νηπιαγωγείο, χωρίς όρους και προϋποθέσεις (εργαζόμενοι γονείς κλπ.). Να λειτουργήσει στα δημοτικά σχολεία η πρωινή ζώνη, όπου υπάρχουν αιτήσεις χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
- Να διατυπωθούν σε όλα τα σχολεία και να απαιτήσουμε να γίνουν αποδεκτά, όλα τα απαραίτητα αιτήματα για ενισχυτική διδασκαλία, παράλληλη στήριξη, τμήματα ένταξης, και να δημιουργηθούν τμήματα υποδοχής. Κανείς μας δεν αποδέχεται να κάνει υποχρεωτικές υπερωρίες ή «απασχόληση» των παιδιών ιδιαίτερα με προφορικές εντολές.
- Να διδάσκεται η β’ ξένη γλώσσα χωρίς τον περιορισμό της «πλειοψηφίας του τμήματος».
- Αγωνιζόμαστε για δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και ενιαίο δημόσιο δωρεάν υποχρεωτικό δωδεκάχρονο σχολείο, για το σχολείο των όλων, των ίσων και των διαφορετικών.
Ενίσχυση του ρόλου του ΚΕΔΔΥ με αύξηση του προσωπικού και μέριμνα για την κάλυψη των λειτουργικών αναγκών του
Το ΚΕΔΔΥ Α’ Αθήνας αυτή τη στιγμή καλύπτει όλα τα σχολεία της Α’θμιας και Β’θμιας εκπαίδευσης της Α’ Αθήνας, συμμετέχει σταθερά στη Δευτεροβάθμια Ειδική Διαγνωστική Επιτροπή Αξιολόγησης (Δ.Ε.Δ.Ε.Α) η οποία εξετάζει τις ενστάσεις των γονέων στις γνωματεύσεις των ΚΕ.Δ.Δ.Υ όλης της Αττικής ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις καλείται να εξυπηρετήσει μαθητές σχολείων του εξωτερικού καθώς και ενήλικους φοιτητές. Έχει σταθερά κάθε χρόνο 11 εκπαιδευτικούς (3 νηπιαγωγούς, 5 δασκάλους, 3 εκπαιδευτικούς β’θμιας), 5 ψυχολόγους, 5 κοινωνικούς λειτουργούς, 1 λογοθεραπευτή και 2 ειδικούς στην υποστήριξη μαθητών με προβλήματα όρασης και ακοής. Κάθε χρόνο (και όχι από την έναρξη του έτους), επίσης, προσλαμβάνεται ένας παιδοψυχίατρος ο οποίος εξυπηρετεί τουλάχιστον άλλη μια (πολλές φορές και παραπάνω) περιφέρεια.
Δεδομένου ότι το αίτημα για κάθε μαθητή εξετάζεται από διεπιστημονική ομάδα (αποτελούμενη τουλάχιστον από κοινωνικό λειτουργό, ψυχολόγο και εκπαιδευτικό), το ΚΕΔ.Δ.Δ.Υ της Α’ Αθήνας κάθε χρόνο λειτουργεί με 5 διεπιστημονικές ομάδες. Με το υπάρχον προσωπικό και συνυπολογίζοντας τα πολύ σοβαρά λειτουργικά προβλήματα (μια τηλεφωνική γραμμή, έλλειψη χαρτιού και μελανιού εκτύπωσης, έλλειψη φωτοτυπικού και φαξ, απουσία γραμματείας) ικανοποιούνται τα αιτήματα για διάγνωση-αξιολόγηση (πλην των επειγόντων) με καθυστέρηση 3 ετών περίπου.
Προκειμένου να μειωθεί η λίστα αναμονής, ώστε να μπορεί το ΚΕ.Δ.Δ.Υ να ανταποκριθεί ουσιαστικά στις ανάγκες σχολείων και οικογενειών απαιτείται η αύξηση του αριθμού των μόνιμων εκπαιδευτικών, η πρόσληψη με μόνιμη σχέση εργασίας τουλάχιστον διπλάσιου αριθμού Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού (ψυχολόγων-κοινωνικών λειτουργών-λογοθεραπευτών-παιδοψυχίατρου), η επίλυση των λειτουργικών προβλημάτων ή/και η μείωση της περιφέρειας την οποία εξυπηρετεί ώστε να μπορεί το προσωπικό να προσφέρει πιο συστηματική υποστήριξη καθ’όλη τη διάρκεια του έτους, εντός και εκτός του σχολείου.
Πολιτικό πλαίσιο – αγωνιστικό πρόγραμμα
Η κυβέρνηση με το τρίτο μνημόνιο και τα νέα αντιλαϊκά μέτρα που προωθεί, απειλεί να ισοπεδώσει ότι έμεινε όρθιο από τα δυο μνημόνια που προώθησαν και υλοποίησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις: ανατροπή της κοινωνικής ασφάλισης, νέες ιδιωτικοποιήσεις, περικοπές μισθών και συντάξεων, νέοι φόροι, κατάρρευση της υγείας και της περίθαλψης, κ.α. Μέσα στα συντρίμμια που αφήνει πίσω της η καπιταλιστική κρίση και η διαχείρισή της με τις μνημονιακές πολιτικές όλων των κυβερνήσεων των τελευταίων 6 χρόνων, το μεγαλύτερο μέρος των δικαιωμάτων που κατέκτησαν οι εργαζόμενοι με σκληρούς αγώνες ενός αιώνα (8ωρο, σταθερή εργασία, συνδικαλιστικά δικαιώματα, κοινωνική ασφάλιση και περίθαλψη) αποτελούν πλέον παρελθόν. Το δημόσιο θα βρεθεί ξανά στο στόχαστρο του μνημονιακού καθεστώτος με εντολή των «θεσμών», δηλαδή της ΕΕ και του ΔΝΤ, είτε από τη σημερινή κυβέρνηση είτε από μια οικουμενική παραλλαγή της είτε από μια επόμενη μνημονιακή κυβέρνηση. Η επαναφορά της αξιολόγησης, οι απολύσεις, οι διώξεις, η κατάργηση της μονιμότητας και της σταθερής εργασίας, ο διοικητικός αυταρχισμός, η αποδόμηση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, είναι ένα μέρος μόνο της ατζέντας που θα (ξανα)ανοίξει το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα.
Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, η νεολαία, πρέπει άμεσα να οργανώσουν την αντίστασή τους στη νέα μνημονιακή λαίλαπα. Σε αυτή την κατεύθυνση, ρήξης και σύγκρουσης με την κυβέρνηση, την ΕΕ και το ΔΝΤ, ανατροπής του μνημονιακού καθεστώτος και κάθε επίδοξου πολιτικό διαχειριστή της ίδιας πολιτικής, η μόνη ελπίδα βρίσκεται στην αφύπνιση του λαϊκού κινήματος, στην άνθιση των λαϊκών αγώνων, στη συγκρότηση ενός ευρύτατου κοινωνικού πολιτικού μετώπου. Εμείς οι εργαζόμενοι δεν χρωστάμε τίποτα και δεν πληρώνουμε τίποτα. Να πληρώσει η οικονομική ολιγαρχία που προκάλεσε την κρίση και οι πολιτικοί της εκπρόσωποι. Είμαστε αντίθετοι στις πολιτικές που επιβάλλουν με αφορμή το χρέος οι κυβερνήσεις, οι δανειστές και η τρόικα με την επιβολή ενός «αέναου» Μνημονίου που οδηγεί στη διαχρονική μείωση μισθών και συντάξεων, στη φτώχεια, την ανεργία, την κατάρρευση και πλήρη εμπορευματοποίηση των δημόσιων κοινωνικών αγαθών της παιδείας και της υγείας, στην πώληση της δημόσιας περιουσίας, στην πρόκληση εν τέλει μιας τεράστιας κοινωνικής καταστροφής. Παλεύουμε για την ανατροπή των μνημονίων και της δανειακής σύμβασης. Όχι σε νέα μνημόνια και αντιλαϊκές συμφωνίες – άμεση παλλαϊκή κινητοποίηση σε περίπτωση προώθησης κάθε νέου αντιλαϊκού μέτρου. Προβάλλουμε τα αιτήματα για παύση πληρωμών του χρέους και διαγραφή του χρέους, ρήξη με τρόικα – Δ.Ν.Τ. – Ε.Ε., γενναία φορολόγηση του κεφαλαίου, των τραπεζών και της εκκλησιαστικής περιουσίας, εθνικοποίηση των τραπεζών και των κοινωφελών οργανισμών, κρατική φαρμακοβιομηχανία, μείωση των στρατιωτικών δαπανών, έλεγχο των τιμών των προϊόντων λαϊκής κατανάλωσης και των φαρμάκων.
Σε αυτή την κατεύθυνση της μετωπικής αγωνιστικής δράσης και επιχειρώντας να συμβάλλουμε στον αγωνιστικό προσανατολισμό του εκπαιδευτικού κινήματος, θεωρούμε ότι απαιτείται η άμεση ανάταξη της δημόσιας εκπαίδευσης αλλά και ο σχεδιασμός ενός ριζικά διαφορετικού προσανατολισμού της. Ένα τέτοιο πλαίσιο, έρχεται εκ των πραγμάτων σε κάθετη αντιπαράθεση με το αντιεκπαιδευτικό μνημονιακό πλαίσιο. Επιβεβαιώνουμε με τη σημερινή μας απόφαση τη διεκδίκηση των αιτημάτων των τελευταίων ΓΣ. Σημειώνουμε ενδεικτικά για τα οικονομικά και ασφαλιστικά:
– Ακώλυτη βαθμολογική και μισθολογική εξέλιξη και άμεσο ξεπάγωμα των βαθμολογικών προαγωγών. Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, υπεράσπιση των ασφαλιστικών κατακτήσεων με κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων. Να ζούμε με αξιοπρέπεια εμείς και οι οικογένειές μας από το μισθό μας. Αποκατάσταση των απωλειών της τελευταίας 6ετίας. Επαναφορά του μισθού των νεοδιόριστων και των χαμηλότερων βαθμών στα επίπεδα του 2009. Επαναφορά του 13ου-14ου μισθού. Ενιαία συλλογική σύμβαση. Γνήσιες συλλογικές συμβάσεις εργασίας εφ’ όλης της ύλης. Κατάργηση του νόμου για το μισθολόγιο/βαθμολόγιο.
Έχοντας πλήρη επίγνωση ότι τα χειρότερα βρίσκονται μπροστά μας, είναι ανάγκη να υπάρξει τώρα, μια αποφασιστική αγωνιστική απάντηση του εκπαιδευτικού κινήματος με στόχο την ανατροπή των αντιεκπαιδευτικών πολιτικών. Με αγωνιστική κλιμάκωση, ενότητα και μαχητικότητα, όπως υποχρεώσαμε το υπουργείο να αποσύρει τις προτάσεις για αλλαγή του τρόπου πρόσληψης των αναπληρωτών, έτσι μπορούμε να πετύχουμε και την ανάκληση της υπουργικής απόφασης.
Στο επόμενο διάστημα και μέχρι τη λήξη της σχολικής χρονιάς ο Σύλλογός μας πρέπει να προχωρήσει στα εξής:
- · Καμπάνια ενημέρωσης των γονέων και της κοινωνίας για τα μέτρα στην εκπαίδευση και τις συνέπειές τους για όλους.
- Συμμετέχουμε στις απεργιακές και αγωνιστικές κινητοποιήσεις της ΔΟΕ (4 Ιούνη, 8 Ιούνη) και στις συγκεντρώσεις στα Προπύλαια και προτείνουμε και νέο συλλαλητήριο με την απόλυση των αναπληρωτών στα μέσα Ιούνη.
- Στις αρχές Σεπτέμβρη πραγματοποιούνται ΓΣ και ολομέλεια προέδρων. Η ΓΣ της ΔΟΕ εισηγείται στις ΓΣ και την ολομέλεια προέδρων αγωνιστικές απεργιακές κινητοποιήσεις διάρκειας ξεκινώντας από τις αρχές Σεπτέμβρη, με διαδηλώσεις, καταλήψεις, τοπικές δράσεις και συστράτευση με β/θμια, με γονείς και συνολικά το εκπαιδευτικό κίνημα. Ο αγώνας διάρκειας παίρνει τη μορφή των εβδομάδων δράσης που θα κορυφώνονται με: Επαναλαμβανόμενες πανελλαδικές κινητοποιήσεις κάθε Παρασκευή στο Υπουργείο Παιδείας, τις διευθύνσεις και τις περιφέρειες που θα καλύπτονται και θα στηρίζονται με τις απαραίτητες απεργιακές μορφές.
Γ. Οικονομικά ΔΟΕ – συνδρομή – καταστατικές αλλαγές
Οι συγκεκριμένες θέσεις του Συλλόγου μας διαμορφώνονται ως εξής :
1) Το συνολικό ύψος της συνδρομής των συναδέλφων πρέπει να μειωθεί στα 25 ευρώ. 20 ευρώ προς τη ΔΟΕ και 5 προς το Σύλλογο.
2) Η μείωση των εξόδων της ΔΟΕ μπορεί να προέλθει μεταξύ άλλων από : την αποζημίωση των μελών της ΔΟΕ για όλα τα έξοδά τους με βάση αποδείξεις και την καθιέρωση ανώτατου πλαφόν και όχι με επιμίσθια και καθορισμένα από πριν ποσά.
3) Εναλλαγή των μελών του Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. υποχρεωτικά μετά από μια τετραετία. Είμαστε αντίθετοι στον επαγγελματικό συνδικαλισμό και την πολυετή απομάκρυνση των μελών της ΔΟΕ από την τάξη.
4) Επισημαίνουμε ότι στόχος μας είναι να μπει μια τάξη και μια σωστότερη διαχείριση στα οικονομικά της Ομοσπονδίας, να ενισχυθεί η αγωνιστική συσπείρωση, η ταξική ενότητα, η συμμετοχή και όχι να αποδυναμωθεί το συνδικάτο στις δύσκολες ώρες που περνάμε. Σε αυτή την κατεύθυνση είναι απαραίτητο να σταματήσει κάθε σκέψη για χρηματοδότηση του ΙΠΕΜ ΔΟΕ μέσω ΕΣΠΑ, ευρωπαϊκών ή κρατικών προγραμμάτων. Το συνδικάτο δεν πρέπει να δεχτεί ούτε δεκάρα από κρατικά ή ευρωπαϊκά κονδύλια διότι έτσι καθίσταται συνένοχο και δέσμιο, ευάλωτο σε κάθε συκοφαντική εκστρατεία.
Δ. Για την εκπαίδευση των παιδιών των προσφύγων
Θεωρούμε σημαντικό, τα χιλιάδες παιδιά των προσφύγων να ενταχθούν στη δημόσια εκπαίδευση. Προτείνουμε τα σχετικά κονδύλια για την εκπαίδευση των παιδιών των προσφύγων να δοθούν στο Υπουργείο Παιδείας, το οποίο να προχωρήσει στην ένταξη, εγγραφή των παιδιών στα σχολεία. Τα παιδιά πρέπει να διαμοιραστούν στα σχολεία αρμονικά, σε μικρές ομάδες (π.χ. 20 παιδιά σε κάθε σχολείο). Τη δωρεάν μετακίνησή τους πρέπει να αναλάβει η Περιφέρεια. Για την ομαλή ένταξη των παιδιών στα σχολεία είναι απαραίτητη η ανάπτυξη των απαραίτητων δομών, όπως τα τμήματα υποδοχής και η στήριξή τους με τις αντίστοιχες προσλήψεις.
Είμαστε αντίθετοι στην ανάθεση των σχετικών κονδυλίων στις ΜΚΟ και στην εισβολή τους στην εκπαίδευση.
Ε. Ψήφισμα
Αλληλεγγύη με τους Εργαζόμενους της Γαλλίας
Ο Α΄ Σύλλογος εκπαιδευτικών Πρωτ/μιας Εκπ/δευσης Αθηνών εκφράζει την Αλληλεγγύη του στον λαό της Γαλλίας και τον αγώνα ενάντια στις αντεργατικές πολιτικές του αντεργατικού «πακέτου Ελ Κομρι»
Στη Γαλλία, όπως και στην Ελλάδα, προωθούνται αντεργατικά μέτρα που στόχο έχουν την διασφάλιση της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων. Προϋπόθεση της κερδοφορίας τους όμως, είναι ο σφαγιασμός της εργατικής τάξης. Οι μειώσεις μισθών, συντάξεων, καταργήσεις εργατικών δικαιωμάτων, εμπορευματοποίηση Υγείας και παιδείας. Μεγαλύτερο θύμα αυτής της επίθεσης είναι η νεολαία, η οποία καταδικάζεται στην Ανεργία, ή σε εργασιακές σχέσεις μεσαίωνα!
Η υλοποίηση αυτής της αντεργατικής πολιτικής περνάει μέσα από την κατάπνιξη κάθε φωνής αντίστασης. Για αυτό βλέπουμε να γιγαντώνεται η επίθεση ενάντια στα συνδικαλιστικά δικαιώματα και ελευθερίες, ενάντια στους εργάτες που παλεύουν και κινητοποιούνται.
Απέναντι σε αυτές τις εξελίξεις και παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια, οι εργαζόμενοι της Γαλλίας δίνουν έναν μεγάλο αγώνα. Στέλνουμε την Αλληλεγγύη μας σε όλους τους εργαζόμενους που βρίσκονται στους δρόμους του αγώνα στην Γαλλία, που παίζουν πρωτοπόρο ρόλο στις κινητοποιήσεις
Το προεδρείο της ΓΣ
Μαριόλης Δημήτρης
Τρανός Χρήστος
Αθήνα, 1 Ιουνίου 2016
