Μια ακόμα σχολική χρονιά έχει ξεκινήσει, όχι όμως για όλα τα παιδιά. Οι μαθητές των ειδικών σχολείων παραμένουν αποκλεισμένοι στα σπίτια τους λόγω της έλλειψης μεταφορών χωρίς αυτό να συγκινεί κανέναν. Δεδομένου ότι τα ειδικά σχολεία δεν είναι σχολεία γειτονιάς, αλλά οι μαθητές μεταφέρονται από μακριά, η έλλειψη μεταφορών ισοδυναμεί με αποκλεισμό από το δικαίωμα στην εκπαίδευση. Όσοι γονείς έχουν τη δυνατότητα, έχουν αναλάβει τη μεταφορά των παιδιών τους προς και από το σχολείο με ότι αυτό συνεπάγεται στην οικονομική, κοινωνική και ψυχική επιβάρυνση της οικογένειας.
Για μια ακόμα σχολική χρονιά οι υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας, των Περιφερειακών αρχών, του Ελεγκτικού Συνεδρίου, του Συνηγόρου του Πολίτη, αφενός αναγνωρίζουν το δίκαιο του αιτήματος της ύπαρξης μεταφορικών μέσων από την πρώτη ημέρα έναρξης των μαθημάτων, αλλά όλοι τους έχουν έναν λόγο να πουν για την ευθύνη που κατά τη γνώμη τους δεν τους αναλογεί.
Και τα χειρότερα έρχονται, αφού βρισκόμαστε μπροστά στην ήδη νομοθετημένη επιχείρηση αύξησης των περιορισμών και των όρων μεταφοράς, με μοναδικό κριτήριο τον περιορισμό των δαπανών και απώτερο στόχο τη μεταβίβαση της ευθύνης και του κόστους μεταφοράς των μαθητών στους γονείς τους, με την ευτελή αποζημίωση των 0,35 € ανά χιλιόμετρο και μόνο για τη μία διαδρομή, δηλαδή από το σπίτι στο σχολείο και όχι και το αντίστροφο.
Καταγγέλλουμε το απαράδεκτο γεγονός του αποκλεισμού από την εκπαίδευση των παιδιών με αναπηρία, γέννημα και αυτό των απάνθρωπων δημοσιονομικών πολιτικών, τη στιγμή που ο χορός σπατάλης για την τακτοποίηση ημετέρων ή για την εξασφάλιση φορολογικής ασυλίας και άλλων διευκολύνσεων στους μεγάλους εκπροσώπους του κεφαλαίου καλά κρατεί.
Ζητάμε την άμεση έναρξη των μεταφορών των μαθητών, με υπέρβαση όλων των νομικίστικων και γραφειοκρατικών δικαιολογιών, ως ελάχιστη υποχρέωση απέναντι στην εξασφάλιση της ισότητας και των ίδιων δικαιωμάτων και ευκαιριών στη ζωή όλων των ανθρώπων.
