Στην περίοδο αυτή της πιο επιθετικής καπιταλιστικής κρίσης εφαρμόζεται η βαθύτερη αντικοινωνική πολιτική της ίδιας της ιστορίας της. Μέσα από αυτήν δρομολογείται και εποπτεύεται η υλοποίηση της πολιτικής τρόικας – συγκυβέρνησης. Στο πλαίσιο αυτό η αξιολόγηση θα λειτουργήσει ως εργαλείο και μοχλός αποδόμησης του δημόσιου σχολείου.
Σήμερα που οι κλαδικές διεκδικήσεις και οι αγώνες δεν μπορούν παρά να ενταχθούν μόνο στο πλαίσιο αγώνων όλης της κοινωνίας και καθώς είναι άρρηκτα δεμένες με τη μοίρα του συνόλου του κόσμου της εργασίας και την επιβίωση της ίδιας της κοινωνίας ως ζωντανού οργανισμού, το σχολείο μπορεί να γίνει ένα εφαλτήριο αγώνα για ολόκληρη την κοινωνία.
Θα εστιάσουμε λοιπόν πιο συγκεκριμένα :
- Στους τρεις άξονες με βάση τους οποίους, η στόχευση αυτή επιχειρείται μέσω της αξιολόγησης στο επίπεδο του Νηπιαγωγείου, όχι ως μικροκλαδικού ζητήματος αλλά ως πεδίου, το οποίο μπορούμε να αξιοποιήσουμε, λόγω κάποιων ιδιαιτεροτήτων, στο κοινό μέτωπο.
- Στο πλαίσιο ατομικών και συλλογικών δράσεων για την ανάσχεση αυτής της στόχευσης
Η αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας του Νηπιαγωγείου και η αξιολόγηση της /του Νηπιαγωγού:
α. Eντάσσονται στο πλαίσιο της συρρίκνωσης του δημόσιου τομέα και της παράδοσής του στο ιδιωτικό κεφάλαιο.
– Με την υποχρηματοδότηση εις βάρος των λειτουργικών δαπανών – εργαλείου δουλειάς στο Νηπιαγωγείο.
– Με την υποβάθμιση των δομών (οξύτατο κτιριακό πρόβλημα, μηδενικές ιδρύσεις νέων Νηπιαγωγείων)
– Με τη μείωση του εκπαιδευτικού προσωπικού
– Με την διάλυση του Ολοήμερου Νηπιαγωγείου (αναστολή λειτουργίας ολοήμερων τμημάτων, υποβάθμιση του εκπαιδευτικού προγράμματός του)
Η/Ο Νηπιαγωγός καλείται να συναινέσει-συμπράξει στην αποδόμηση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα του Νηπιαγωγείου αποδεχόμενη/ος και συμβάλλοντας σε:
συγχωνεύσεις τμημάτων ή και Νηπιαγωγείων, κατάργηση τμημάτων, αποκλεισμό προνηπίων, αύξηση αριθμού νηπίων ανά τμήμα, υπολειτουργία ολοήμερων τμημάτων, υπολειτουργία Τμημάτων Ένταξης και Παράλληλης Στήριξης που οδηγούν σε απολύσεις Νηπιαγωγών
Η/Ο Νηπιαγωγός καλείται να συμμορφωθεί με τις επιταγές μιας επικίνδυνης εκπαιδευτικής πολιτικής που περιλαμβάνει « σχέδια δράσης», όπως:
Λειτουργία μικτών τμημάτων, υπεραριθμία νηπίων ανά τμήμα, γονείς χορηγούς, ιδιώτες χορηγούς, κάλυψη αναγκών Ειδικής Αγωγής από Νηπιαγωγούς Γενικής Αγωγής, παράλληλες στηρίξεις από ιδιώτες, ανάθεση παράλληλου έργου στις/στους Νηπιαγωγούς (διοικητικό-σίτιση-επιστασία)
για την αποτελεσματικότητα των οποίων θα αξιολογηθεί βαθμολογούμενη/ος.
Αυτό σημαίνει:
Νηπιαγωγείο φθηνότερο, ταξικό καθώς κατηγοριοποιείται σε «καλό» και «κακό », Νηπιαγωγείο που ιδιωτικοποιείται και χάνει το δωρεάν χαρακτήρα του.
β.Στοχεύουν στη διαμόρφωση πειθαρχημένου Νηπιαγωγού, ιδεολογικά και πολιτικά υποταγμένου, ο οποίος δια της οδού της αξιολόγησης:
Καλείται να αποδεχτεί την κατάργηση της παιδαγωγικής ελευθερίας : αξιολόγηση των σχέσεων μεταξύ Νηπιαγωγού και νηπίων, των Νηπιαγωγών μεταξύ τους, των Νηπιαγωγών και των γονέων, αξιολόγηση της εφαρμογής του Αναλυτικού Προγράμματος (δια μέσου της οποίας η πρωτοβουλία, ο αυτοσχεδιασμός και η δυνατότητα του διαφορετικού στην εκπαιδευτική πράξη, γίνεται παρακινδυνευμένη).
Καλείται να λειτουργήσει σε συνθήκες ανταγωνισμού : μεταξύ Νηπιαγωγών και μεταξύ Νηπιαγωγείων.
Καλείται να εργαστεί μέσα σε κλίμα φόβου και απειλής: κίνδυνος αυθαιρεσιών εις βάρος του καθώς η διοικητική αξιολόγηση συνδέεται με το νέο Πειθαρχικό Δίκαιο .
Καλείται να λογοδοτεί και θα ενοχοποιείται ως αποκλειστικός υπεύθυνος για όλες τις αδυναμίες και τις ελλείψεις του εκπαιδευτικού συστήματος και τις συνέπειες των κοινωνικών παραμέτρων που συγκαθορίζουν την ανταπόκριση του νηπίου στις απαιτήσεις του Νηπιαγωγείου μέσα από μια λογική « μοναδοποίησης » και « μεθοδολογικού ατομικισμού ».1
γ. Στοχεύουν παράλληλα στην αλλαγή της φυσιογνωμίας και του προσανατολισμού του Νηπιαγωγείου, αλλά και στη συνολικότερη αλλαγή του κλίματος και της κουλτούρας του καθώς:
Εισάγεται η λογική, η στρατηγική και η τακτική της επιχείρησης, όπου το Νηπιαγωγείο παράγει «εκπαιδευτικά προϊόντα και υπηρεσίες» τα οποία «πωλούνται» στο μαθητή-νήπιο «καταναλωτή» με ανταποδοτικούς όρους βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα και για τα οποία αξιολογείται και κατατάσσεται αναλόγως.
Προωθείται η πρώιμη κατηγοριοποίηση των νηπίων που αξιολογούνται μέσω portfolio (φάκελος αξιολόγησης).
Επιχειρείται η πλήρης σχολειοποίηση του Νηπιαγωγείου με το Νέο Αναλυτικό Πρόγραμμα Σπουδών που περιλαμβάνει έναν απίστευτα μεγάλο αριθμό διδακτικών αντικειμένων.
Όλα τα παραπάνω υλοποιούνται με τη θεσμοθέτηση ενός πανοπτικού, γραφειοκρατικού ελεγκτικού, τιμωρητικού συστήματος αξιολόγησης που εποπτεύει την υλοποίηση της κυβερνητικής εκπαιδευτικής πολιτικής.
Συνεπώς πρόκειται για έναν πολύ καλά οργανωμένο σχεδιασμό με στόχο τη μετάλλαξη του Δημόσιου Νηπιαγωγείου σε Νηπιαγωγείο της Αγοράς και της/του Νηπιαγωγού σε διεκπεραιωτή εγκυκλίων- πειθήνιο υπάλληλο, αποκλειστικά υπεύθυνο για την επίτευξη των στόχων της κυβερνητικής εκπαιδευτικής πολιτικής.
Η αξιολόγηση αποτελεί προκατασκευασμένο εργαλείο για τη χειραγώγηση των εκπαιδευτικών, την καταστρατήγηση των δικαιωμάτων τους και τη μεθόδευση χιλιάδων απολύσεων, που θα έχουν σαν αποτέλεσμα τη διάλυση της Δημόσιας Παιδείας.
Για το λόγο αυτό πιστεύουμε θα πρέπει άμεσα να αναλάβουμε δράσεις ατομικά και συλλογικά
Πιο συγκεκριμένα:
α. Το Νηπιαγωγείο είναι η βαθμίδα εκείνη της εκπαίδευσης, που φέρνει από τη φύση της πιο κοντά από κάθε άλλη, το σχολείο με την οικογένεια. Οι Νηπιαγωγοί ερχόμαστε καθημερινά σε άμεση επαφή με τους γονείς των παιδιών μας. Γι αυτό:
Ενημερώνουμε τους γονείς για το τι σημαίνει αξιολόγηση στο Νηπιαγωγείο και για το πώς αυτή θα επηρεάσει τελικά την παρεχόμενη στα παιδιά τους εκπαίδευση. Έτσι μπορούμε να τους έχουμε συνοδοιπόρους και αρωγούς ενάντια στις συγχωνεύσεις – καταργήσεις, την υποβάθμιση- κατάργηση των δομών, την υποχρηματοδότηση και την εμπορευματοποίηση του Νηπιαγωγείου, την κατάργηση των οργανικών και τις απολύσεις που στόχο έχουν τη διάλυση του Δημόσιου Νηπιαγωγείου , την μετακύλιση του κόστους στους γονείς και την αποποίηση της υποχρέωσης του κράτους για Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία.
Οργανώνουμε συναντήσεις γονέων, προτείνουμε κοινές δράσεις.
β. Πιστεύουμε ότι το κυρίαρχο όργανο ελευθερίας και δημοκρατίας στο σχολείο είναι ο Σύλλογος Διδασκόντων, ο οποίος θα πρέπει να αποκτήσει αναβαθμισμένο παιδαγωγικό ρόλο και θεσμοθετημένη πρωταγωνιστική θέση στη διαδικασία προγραμματισμού, σχεδιασμού και αποτίμησης του εκπαιδευτικού έργου. Γι αυτό:
Οι σύλλογοι διδασκόντων με συνεδριάσεις τους παίρνουν αποφάσεις, όπου δηλώνουν την αντίθεσή τους στην αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας και την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και τις κοινοποιούν στο Σύλλογο εκπαιδευτικών και στη ΔΟΕ.
γ. Τα Δ.Σ. των Συλλόγων αλλά και το Δ.Σ. της ΔΟΕ, παίρνουν αποφάσεις για να απαιτήσουν την κατάργηση της μοριοδότησης των Προγραμμάτων και Δράσεων που υλοποιούν τα Νηπιαγωγεία, είτε αυτό γίνεται μέσω βεβαιώσεων είτε με οποιοδήποτε άλλο τρόπο που συνδέεται με την αξιολόγηση.
δ. Τα Δ.Σ. των Συλλόγων αλλά και το Δ.Σ. της ΔΟΕ παίρνουν θέση για την έμπρακτη αντίθεσή τους σε οποιαδήποτε διαδικασία σχετίζεται με την εφαρμογή της αξιολόγησης.
Το διακύβευμα είναι ιδεολογικό, οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό.
Το σχολείο και το πρώτο του σκαλοπάτι, το Νηπιαγωγείο πρέπει να υποδέχεται, να μορφώνει και να διαμορφώνει νήπια ευτυχισμένα, προσφέροντάς τους το αγαθό της προσχολικής παιδείας με όρους καθολικότητας και ισοτιμίας, σε ένα πλαίσιο παιδαγωγικής ελευθερίας και δημοκρατίας.
Με νηπιαγωγούς που μπορούν να συνδημιουργούν και να συναπολαμβάνουν την εκπαιδευτική διαδικασία με όρους εργασιακής αξιοπρέπειας, παιδαγωγικού και πολιτικού πολιτισμού.
Καλούμε όλους τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες, με συμμάχους μας τους γονείς και όλη την κοινωνία, να αποτρέψουμε την οποιαδήποτε απόπειρα αξιολόγησης με συλλογικές αποφάσεις και συντονισμένες ενέργειες .
1. Καλημερίδης Γ., « Πειθαρχικός έλεγχος και εξουσία », Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης, τχ. 103, χειμώνας 2013
