Η Κυβέρνηση και το ΥΠΑΙΘΑ μέσα στο καλοκαίρι για ακόμα μια φορά, με κλειστά τα σχολεία, επιλέγουν να νομοθετήσουν για σημαντικά ζητήματα χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους την πραγματικότητα που βιώνουμε οι χιλιάδες εκπαιδευτικοί μέσα στα σχολεία. Χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους κανένα από τα μεγάλα και σοβαρά ζητήματα των σχολείων που ανέδειξε με τους αγώνες και τις θέσεις του το εκπαιδευτικό κίνημα.
Έχουμε ένα νομοσχέδιο που έρχεται με διαδικασίες fast track, που έχουν γίνει πλέον όχι συνήθεια αλλά λατρεία για την Κυβέρνηση, χωρίς καμία πρότερη ενημέρωση και συζήτηση με τις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες, με χρόνο και τρόπο διαβούλευσης που δεν αφήνει κανένα ουσιαστικό περιθώριο να ληφθούν υπόψη οι θέσεις και προτάσεις των φορέων της εκπαίδευσης. Ένα νομοσχέδιο που επαναλαμβάνει και επικαιροποιεί νομοθετικές ρυθμίσεις στις οποίες έχει καταγραφεί η αντίθεση των εκπαιδευτικών (π.χ. διετής παραμονή νεοδιόριστων στον τόπο διορισμού, τοπικές προκηρύξεις για προσλήψεις, κριτήρια και διαδικασίες επιλογής στελεχών). Δια στόματος Πιερρακάκη η κυβέρνηση δηλώνει πως ο ΟΟΣΑ θα προτείνει τις μεταρρυθμίσεις που θα ακολουθήσουν στην Παιδεία.
Έχουμε ένα ακόμα νομοσχέδιο που στο εισαγωγικό του μέρος ξεκινάει με εύηχες λέξεις και μεγάλες δηλώσεις περί «αναβάθμισης της εκπαίδευσης», «ψηφιακού σχολείου», «αντιμετώπισης των ανισοτήτων» και «στήριξης των εκπαιδευτικών» και καταλήγει στο περιεχόμενό του και στις επιμέρους διατάξεις να κινείται στον ίδιο αδιέξοδο δρόμο της ακόμα μεγαλύτερης ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας της εκπαίδευσης, της λογικής τους κόστους-οφέλους και της προσπάθειας κατηγοριοποίησης σχολείων, μαθητών και εκπαιδευτικών.
Για πρώτη φορά θεσμοθετείται μια δομή εντός του εκπαιδευτικού συστήματος εξ’ ολοκλήρου «τηλε». Στο ψηφιακό φροντιστήριο, το οποίο εφεξής αποτελεί επίσημη δομή «πρόσθετης βοήθειας» στις/στους μαθητες/τριες, δεν υπάρχει δια ζώσης διδασκαλία. Τονίζουμε για άλλη μια φορά ότι η «τηλεκπαίδευση» είναι απολύτως απονομιμοποιημένη εκπαιδευτικά και παιδαγωγικά στο κλάδο των εκπαιδευτικών
Πιο αναλυτικά για ορισμένα από τα άρθρα του νομοσχεδίου:
- Στο Άρθρο 3προωθούνται οι ψηφιακές φροντιστηριακές τάξεις ουσιαστικά ως υποκατάστατο της δια ζώσης ενισχυτικής διδασκαλίας, τη στιγμή μάλιστα που εξακολουθούν να μην έχουν όλα τα παιδιά ισότιμη πρόσβαση σε ψηφιακές υποδομές. Αυτό γίνεται χωρίς καμία ουσιαστική παιδαγωγική τεκμηρίωση για τα ζητήματα που έρχεται να αντιμετωπίσει μια «ασύγχρονη» πλατφόρμα, ειδικά για μαθητές/τριες Ε΄ και Στ΄ Δημοτικού, και δύναται να επεκταθεί και σε άλλες τάξεις. Μάλλον το υπουργείο βλέπει τις προσλήψεις εκπαιδευτικών ως κόστος και παραβλέπει ουσιαστικά διδακτικά-παιδαγωγικά ζητήματα. Επίσης προσπαθεί να οικοδομήσει συμμαχίες μέσα στους εκπαιδευτικούς με σκανδαλώδεις ρυθμίσεις για το προσωπικό που θα το στελεχώσει. Προβλέπει 6 επιπλέον μόρια στις μεταθέσεις (καταστρατηγώντας τα έως τώρα κριτήρια μετάθεσης και υπηρεσιακών μεταβολών). Ταυτόχρονα, στις διατάξεις για το λεγόμενο ψηφιακό φροντιστήριο προβλέπονται πλήρως αδιαφανείς διαδικασίες απόσπασης εκπαιδευτικών μέσα από τριμελή επιτροπή που θα την ορίζει ο ΓΓ του ΥΠΑΙΘΑ με σκανδαλώδη κριτήρια: εμπειρία, δεξιότητες και η προσωπικότητα των αιτούντων. Προβλέπει δύο (2) μονάδες ανά έτος bonuς στην επιλογή στελεχών για εκπαιδευτικούς του Ψηφιακού Φροντιστηρίου, χωρίς ανώτατο όριο όταν στην ισχύουσα νομοθεσία η διδακτική εμπειρία μοριοδοτείται με μία (1) μονάδα ανά έτος, με μέγιστο όριο εννέα (9) μονάδες. Η προτεινόμενη ρύθμιση δημιουργεί αδικίες και ανισότητες. Προκλητικά διαφορετικοί εργασιακοί όροι (διδακτικό ωράριο 9 ωρών, και όλος ο υπόλοιπος διδακτικός χρόνος, διορθώσεις γραπτών και προετοιμασία μαθημάτων) θεσμοθετεί την προνομιακή αντιμετώπιση των ψηφιακών δομών έναντι των δια ζώσης, Για τους αναπληρωτές προβλέπει πενταετή προϋπηρεσία και μοριοδότηση αυξημένη κατά μισό μόριο με ανώτατο όριο 15 μονάδες.
- Στο Άρθρο 4, για τον Σχολικό Επαγγελματικό Προσανατολισμό, που μπορεί να μην αφορά άμεσα την Πρωτοβάθμια, εισάγεται η λογική της ιδιωτικοποίησης, η οποία άλλωστε διαπερνά πολλά ακόμα άρθρα του νομοσχεδίου. Συγκεκριμένα, ο επαγγελματικός προσανατολισμός προβλέπεται να πραγματοποιείται και από ιδιωτικούς οικονομικούς φορείς. Με το Μητρώο Επαγγελματικού Προσανατολισμού όπου θα μετέχουν οικονομικοί φορείς (δηλαδή ιδιώτες) ο μαθητής θα επιλέγει οικονομικό φορέα για ατομική επαγγελματική συμβουλευτική και στον «οποίο αποδίδεται απευθείας η οικονομική διευκόλυνση». Η χρηματοδότηση των φορέων θα γίνεται από εθνικούς και συγχρηματοδοτούμενους πόρους.
- Στο Άρθρο 5, για τις περιπτώσεις έγκρισης «αυτόνομης» τάξης Γυμνασίου σε δυσπρόσιτα μέρη, (φυσικά σε κανένα νομοθετικό πλαίσιο δεν υπάρχει πρόβλεψη για όρους που να μην επιτρέπουν τη λειτουργία Γυμνασίου π.χ. ελάχιστος αριθμός μαθητών) προβλέπεται εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση για τα μαθήματα που δεν θα καλύπτονται από τους λίγους εκπαιδευτικούς που θα τοποθετούνται για τη λειτουργία της. ΣΤΗΝΟΥΝ ΤΟ «ΣΧΟΛΕΙΟ» ΤΗΣ ΤΗΛΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ. Με την επιβολή του σχολείου της τηλεκπαίδευσης προχωρούν στη δραστική συρρίκνωση του σχολικού δικτύου με μικρές σχολικές μονάδες αρχικά Γυμνασίων σε απομακρυσμένες και δυσπρόσιτες περιοχές να σβήνονται από το χάρτη. Με αυτό τον τρόπο «απαντούν» στην δραστική όξυνση των αναγκών σε εκπαιδευτικό προσωπικό.
Ψηφιακή υποκατάσταση της ζωντανής διδασκαλίας κι εδώ αντί για ίδρυση παντού σχολικών μονάδων πλήρως στελεχωμένων, που να καλύπτουν τις ανάγκες των μαθητών. Εκτιμούμε ότι η κατίσχυση αυτής της λογικής στο μέλλον θα οδηγήσει στην υποβάθμιση πολλών σχολικών μονάδων δημοτικών και νηπιαγωγείων στις λεγόμενες «δύσκολες» περιοχές της χώρας.
- Στα Άρθρο 6 και 7, για το εξαιρετικής σημασίας φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού, συνεχίζει να εμφανίζεται ότι δήθεν αυτό αντιμετωπίζεται μέσα από ηλεκτρονική πλατφόρμα, ακόμα και ανώνυμων καταγγελιών, ως να αφορά αποκλειστικά τον/την εκπαιδευτικό, ενώ αγνοούνται τα κοινωνικά – οικογενειακά γενεσιουργά αίτια και η ανάγκη στήριξης σχολείων και οικογενειών από ειδικευμένο προσωπικό (ψυχολόγοι – κοινωνικοί λειτουργοί…). Μάλιστα γίνεται ένα ακόμα βήμα προς την κατεύθυνση της υποβάθμισης της ευθύνης του κράτους για την αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων με το να δίνεται η δυνατότητα σε ιδιωτικούς φορείς να μπαίνουν στα σχολεία και να υλοποιούν προγράμματα αντιμετώπισης της ενδοσχολικής βίας.Οι ιδιώτες σύμβουλοι θα έχουν λόγο και για τις δράσεις, το υποστηρικτικό υλικό, αλλά και την πορεία υλοποίησης δράσεων για τη σχολική βία.
- ΣτοΆρθρο 14, για τις εξετάσεις του προγράμματος PISA του ΟΟΣΑ, προβλέπεται χρηματική αποζημίωση για τους συντονιστές εκπαιδευτικούς, και μάλιστα ανά μαθητή, σε μια προσπάθεια καθιέρωσης χρηματικών κινήτρων για μια διαδικασία που οδηγεί στον διαχωρισμό των σχολείων. Βέβαια για άλλους τομείς που υπάρχουν πραγματικές ανάγκες, όταν διεκδικούν τα σωματεία, η μόνιμη επωδός είναι ότι «δεν υπάρχουν χρήματα».
- Στο Άρθρο 18η κυβερνητική αναλγησία και η αποθέωση της λογικής κόστους-οφέλους φανερώνονται στις περιπτώσεις μαθητών που δικαιούνται κατ’ οίκον διδασκαλία με την προώθηση και σ’ αυτές τις περιπτώσεις της τηλεκπαίδευσης. Ενώ στις περιπτώσεις νεοδιόριστων εκπαιδευτικών με αναπηρία καθιερώνουν ποσοστό 75% για να θεμελιώσουν δικαίωμα απόσπασης και 80% για δικαίωμα μετάθεσης, χωρίς καμία επιστημονική τεκμηρίωση, με στόχο τον περιορισμό αυτών των κατηγοριών και με αποτέλεσμα πολλοί εκπαιδευτικοί να οδηγούνται σε παραίτηση.
- Στα Άρθρα 45-46, προβλέπεται ότι φορείς Ν.Π.Ι.Δ. θα μπορούν να παρέχουν ειδική αγωγή σαν ΣΜΕΑΕ σε άτομα άνω των 15 ετών. Αντί δηλαδή να ενισχυθεί ουσιαστικά η ειδική αγωγή, δίνεται χώρος στην ιδιωτική πρωτοβουλία, ώστε να κερδοφορεί. Επιβεβαιώνονται οι ανησυχίες μας για αρνητικές εξελίξεις στην ειδική εκπαίδευση, καθώς διαγράφουν την πρόβλεψη σε προηγούμενο νόμο για την υλοποίηση ΕΠΕ (Εξατομικευμένο Πρόγραμμα Εκπαίδευσης) από τον αρμόδιο ειδικό παιδαγωγό, προετοιμάζοντας το έδαφος να απαξιωθεί ο μαθητής με αναπηρία και οι σύνθετες ανάγκες του, η εξατομικευμένη διεπιστημονική στήριξη του από το κατάλληλο ειδικό προσωπικό. Εκτιμάμε ότι βήμα – βήμα προωθείται η λογική της «ρευστοποίησης» των ειδικών δομών και της ειδικής στήριξης, ώστε να απαλλάσσεται το εκάστοτε υπουργείο από το κόστος στελέχωσης, προσλήψεων και μέσων.
- Στο Άρθρο 47ορίζεται ότι σε περίπτωση αδυναμίας πλήρωσης των θέσεων των αιρετών στα υπηρεσιακά συμβούλια, αυτές θα καλύπτονται με επιλογή (κυρίως διευθυντών σχολείων). Πρόκειται για μια πλήρως αντιδημοκρατική διάταξη, η οποία δίνει την απαράδεκτη δυνατότητα αντικατάστασης από το Υπουργείο και όχι από τους εργαζόμενους σε περίπτωση παραίτησης κάποιου αιρετού. Είναι κι αυτό μια ακόμα περίπτωση που το ΥΠΑΙΘΑ αγνοεί τις θέσεις και τις προτάσεις της ΔΟΕ, όπως για εφαρμογή αποκλειστικά του ΠΔ 1/2003 για τις εκλογές αιρετών (δια ζώσης εκλογές, αντικαταστάσεις από την λίστα των υποψηφίων κ.τ.λ.).
- Στα Άρθρα 71-72ανοίγει ο δρόμος σε ιδιωτικούς φορείς να αναλάβουν ακόμα και την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στα πλαίσια της λειτουργίας του δημόσιου σχολείου αγνοώντας τις προτάσεις του εκπαιδευτικού κινήματος για το κρίσιμο ζήτημα της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών π.χ. με την επαναλειτουργία των διδασκαλείων.
Το εκπαιδευτικό κίνημα, με ξεκάθαρες θέσεις και διεκδικήσεις που αφορούν την υπεράσπιση των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών μας και του αποκλειστικά δημόσιου και δωρεάν σχολείου για όλο το λαό, θα μπει απέναντι σε κάθε πολιτική που εμπορευματοποιεί και κατηγοριοποιεί τα σχολεία. Θα δυναμώσει τον αγώνα για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της εκπαίδευσης, ώστε να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες της ελληνικής κοινωνίας και των δυνατότητων που σήμερα υπάρχουν.
