Μια ημέρα πριν την επέτειο της δολοφονίας του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου, δύο συνταρακτικά νέα συγκλονίζουν την εκπαιδευτική κοινότητα και ολόκληρη την κοινωνία. Ο τραγικός θάνατος του μαθητή μας σε
σχολείο των Σερρών και ο τραυματισμός άλλων δύο μετά την έκρηξη του καυστήρα και η δολοφονική ενέργεια αστυνομικών που πυροβόλησαν στο κεφάλι 16χρονο παιδί γιατί δεν πλήρωσε 20 ευρώ βενζίνη σε κάποιο βενζινάδικο της Θεσσαλονίκης.
Η είδηση του τραγικού θανάτου του μαθητή μας σε σχολείο των Σερρών και του τραυματισμού άλλων δύο, μετά από έκρηξη του καυστήρα, μας έχει συγκλονίσει. Δεν μπορούμε να δεχτούμε ένας μαθητής να χάνει τη ζωή του μέσα στον χώρο του σχολείου, που θα έπρεπε κανονικά να είναι ένας χώρος ασφάλειας για όλους τους μαθητές.
Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του αδικοχαμένου μαθητή, στους εκπαιδευτικούς του και συνολικά στη σχολική κοινότητα των Σερρών.
ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΝΕΚΡΟ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ. Στο σχολείο που θα πρέπει να ζει και να μαθαίνει ασφαλές και χαρούμενο…
Στα σχολεία της αξιολόγησης πέφτουν ταβάνια και καυστήρες μετατρέπονται σε βόμβες.
Στα σχολεία της υποχρηματοδότησης και της κακοσυντήρησης δεν υπάρχει κανένας τεχνικός έλεγχος και κανείς να αναλαμβάνει την ευθύνη για την ασφάλεια των εργασιών που γίνονται ακόμα και κατά τη διάρκεια λειτουργίας τους.
Στα σχολεία των “δεξιοτήτων” σας ανακαλύπτουμε μαθητές και εκπαιδευτικοί πως για την εξουσία, οι έννοιες της κοινωνικής ευθύνης, της ενσυναίσθησης, της ζωής είναι αναλώσιμες και κοστίζουν λίγα κροκοδείλια τηλεοπτικά δάκρυα.
ΤΑ ΝΕΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝΟΥΝ ΤΗΝ “ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ” ΣΑΣ
Ως εδώ!
Το κλάμα μας ας γίνει οργή να σας πνίξει…
Σήμερα θρηνούμε τον μαθητή μας, το παιδί μας.
Η δήλωση του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη ότι «η συντήρηση των σχολείων δεν εμπίπτει στις αρμοδιότητες της κυβέρνησης» είναι κυνική. Αλήθεια, δεν είναι ευθύνη της κυβέρνησης η χρηματοδότηση των σχολικών επιτροπών, η στελέχωση των αρμόδιων υπηρεσιών με το κατάλληλο προσωπικό, ο έλεγχος των συνθηκών υγιεινής και ασφάλειας;
Το συγκεκριμένο τραγικό περιστατικό δεν είναι τυχαίο, δεν είναι μεμονωμένο, δεν οφείλεται στην «κακιά την ώρα». Πριν λίγες ημέρες, έπεσε η οροφή σε Δημοτικό Σχολείο του Νέου Ηρακλείου. Πριν 2 μήνες, ένας φοιτητής του ΑΠΘ έπεσε από τον 3ο όροφο της Νομικής, επειδή οι φοιτητές δεν χώραγαν στην αίθουσα και κάθονταν μέχρι και στα παράθυρα. Πριν 1 χρόνο από τύχη γλίτωσαν οι μαθητές του 4ου Δημοτικού Σχολείου Πυλαίας, όταν κατέρρευσε η ψευδοροφή της τάξης τους.
Τα τελευταία χρόνια τα σωματεία των εκπαιδευτικών, Σύλλογοι και ΕΛΜΕ από όλη την Ελλάδα, έχουν καταγγείλει δημόσια πολλά επικίνδυνα περιστατικά που από καθαρή τύχη δεν οδήγησαν σε τραγικές εξελίξεις, από σοβάδες που πέφτουν πάνω από τα κεφάλια μας και πλημμυρισμένα σχολεία, μέχρι πόρτες και παράθυρα που καταρρέουν, αίθουσες κλουβιά και ακατάλληλα προαύλια γεμάτα κινδύνους.
Όταν σκοτώνονται παιδιά την ώρα του διαλείμματος από εκρήξεις και πυροβολούνται ανήλικοι από ένστολους, δεν αναζητάς τις ευθύνες πετώντας τη μπάλα από εδώ κι από εκεί. Στην Ελλάδα της “αριστείας” και της “αξιολόγησης” πάντα φταίνε κάποιοι άλλοι.
Την ημέρα που αστυνομικός πυροβόλησε ένα δεκαεξάχρονο παιδί με σφαίρα στο πίσω μέρος του κεφαλιού, ο πρωθυπουργός δεν βρήκε ούτε μια λέξη να πει, αλλά ανακοίνωσε δώρο 600 ευρώ για τους αστυνομικούς. Το παιδί είναι εγκεφαλικά νεκρό, αλλά ο εισαγγελέας του άσκησε ποινική δίωξη. Την ίδια ώρα η αστυνομία επιτέθηκε στην συγκέντρωση διαμαρτυρίας στη Θεσσαλονίκη, πνίγοντας για άλλη μια φορά την πόλη στα χημικά. Και όλα αυτά την παραμονή της επετείου της δολοφονίας Γρηγορόπουλου.
Σήμερα το απόγευμα η θέση μας, σαν μάχιμοι εκπαιδευτικοί είναι στον δρόμο, μαζί με τη νεολαία, τους μαθητές και τους φοιτητές. Για να απαιτήσουμε το πλέον αυτονόητο:
