Στις 18 Μαΐου πραγματοποιούνται για πρώτη φορά στην Ελλάδα δοκιμαστικά και σε δείγμα 600 σχολείων πανεθνικές εξετάσεις (στη Γλώσσα και τα Μαθηματικά) για την Στ΄ τάξη δημοτικού και την Γ΄ γυμνασίου. Από την επόμενη χρονιά προγραμματίζεται να συμπεριλαμβάνουν όλους τους μαθητές των τάξεων αυτών, με τη νομική δυνατότητα να επεκταθούν με μια υπουργική απόφαση και σε άλλα μαθήματα και σε άλλες τάξεις. Με τα αποτελέσματα αυτών των εξετάσεων θα βαθμολογηθούν τα σχολεία, οι περιφέρειες και συνολικά το Δημοτικό Σχολείο και το Γυμνάσιο. Οι μαθητές/τριες δεν θα ενημερωθούν για το αποτέλεσμα του γραπτού τους. Η υπουργός ισχυρίζεται ότι έτσι θα μάθουμε αν και τι πρέπει να αλλάξουμε στα σχολεία. Η υπουργός λέει ψέματα, γιατί:
- Οι εξετάσεις αυτές θα οδηγήσουν τα περισσότερα παιδιά στην εσωτερίκευση της αποτυχίας και την απογοήτευση. Αποτυχία παράγει ήδη η διεθνής, αλλά περιορισμένη, εκδοχή τους, η PISA του ΟΟΣΑ. Με τον τρόπο αυτό η υπουργός (και οι «άνετοι» συμπολίτες μας που την υποστηρίζουν) θα μπορέσει να μειώσει τους αριθμούς μαθητών/τριών που τελειώνουν το λύκειο και θέλουν πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Έτσι ως εργαζόμενοι θα προσδοκούν λιγότερα σε μισθό και δικαιώματα. Η κυβέρνηση μεθοδικά επιδιώκει τον ίδιο σκοπό. Το έκανε με την ελάχιστη βάση εισαγωγής στα πανεπιστήμια, το κάνει με την Τράπεζα Θεμάτων στα Λύκεια, θέλει να το ξεκινήσει από τα δημοτικά και τα γυμνάσια, το κάνει (με άλλο τρόπο) με το νόμο Χατζηδάκη για τα εργατικά σωματεία: ψαλίδισμα των προσδοκιών και των δικαιωμάτων για τους ανθρώπους της δουλειάς.
- Στα σχολεία δεν διδάσκονται μόνο γλώσσα και μαθηματικά. Διδάσκεται και ιστορία και γεωγραφία και πολιτική αγωγή και φυσική και τέχνες και ξένες γλώσσες και φυσική αγωγή και πληροφορική και (κυρίως) καλλιεργούνται στάσεις ζωής, κοινότητα και προσωπικότητα, που δεν μπορούν και δεν πρέπει να μετρηθούν. Στα σχολεία η γλώσσα δεν είναι μόνο κατανόηση (χρηστικών) κειμένων. Είναι και λογοτεχνία και έκφραση και συνειδητοποίηση. Οι εξετάσεις αυτές οδηγούν στην συρρίκνωση της διδασκαλίας σε ό,τι εξετάζεται και στην εφαρμογή των πιο απαρχαιωμένων μεθόδων διδασκαλίας.
- Οι εξετάσεις αυτές είναι σαν το κρεβάτι του Προκρούστη. Συνδέονται άμεσα με την αξιολόγηση και την κατηγοριοποίηση των σχολείων. Αν το επαγγελματικό κύρος των εκπαιδευτικών και η αξία του σχολείου μετριέται από αυτές, τότε όλα τα άλλα μπορούν να περικοπούν για να προγυμναστούμε μπροστά στην πραγματική δοκιμασία. Τίποτα δεν θα είναι πιο σημαντικό.
- Οι εξετάσεις αυτές παραμορφώνουν τη σχολική πραγματικότητα με τον χειρότερο τρόπο. Αντιμετωπίζουν ίσα κι όμοια, παιδιά που είναι όμως άνισα και διαφορετικά. Παιδιά που ζουν στη χλιδή και την άνεση και παιδιά που ζουν στα ζόρια, για παράδειγμα, δεν μπορούν να συγκριθούν. Ούτε αυτά, ούτε τα σχολεία τους.
- Η κατάταξη των σχολείων, η κατηγοριοποίησή τους με βάση τα αποτελέσματα, θα γεννήσει τον ανταγωνισμό κι αυτός θα φέρει την αποστροφή για τον «δύσκολο» μαθητή, για το παιδί με μαθησιακά προβλήματα ή με προβλήματα συμπεριφοράς. Τα παιδιά αυτά δεν θα είναι πια μια πρόκληση κι ένα χρέος για το σχολείο και την κοινωνία. Θα είναι ένα εμπόδιο, ένα πρόβλημα που θα πρέπει να το «ξεφορτωθεί».
Όλα αυτά δεν είναι καινούργια. Είναι πασίγνωστα για όποιον/α ασχολείται με τα εκπαιδευτικά συστήματα χωρών που έχουν τέτοιες εξετάσεις. Τα ξέρει και η υπουργός, τα ξέρει και η κυβέρνηση. Δεν τους ενοχλούν. Τα επιδιώκουν κιόλας. Νομίζουν ότι αυτό είναι ρεαλισμός. Δεν είναι. Δεν είναι ρεαλισμός η αδιαφορία, η εγκατάλειψη, μια κοινωνία κι ένα σχολείο για όποιον μπορεί να πληρώσει και να αντέξει τον ανταγωνισμό. Υποστήριξη των δυνατών είναι. Μεροληψία υπέρ τους με κάθε τρόπο.
Γι’ αυτό σας καλούμε, όλοι μαζί να αποδοκιμάσουμε αυτές τις εξετάσεις. Σας καλούμε να τις μποϋκοτάρουμε. Βοηθήστε να μη γίνουν. Εμείς από τη δική μας πλευρά, μέσα από τα εκπαιδευτικά μας σωματεία και εσείς από τη δική σας, με τη δυνατότητα που έχετε να μην συμφωνήσετε στη συμμετοχή των παιδιών σας, πρέπει να ματαιώσουμε τη διεξαγωγή τους.
Γιατί θέλουμε ένα σχολείο που θα μορφώνει ολόπλευρα και ουσιαστικά, που δεν «θα διδάσκει για το τεστ», αλλά θα διδάσκει με κριτήριο τις μορφωτικές και ψυχοκοινωνικές ανάγκες των παιδιών.
