Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. χαιρετίζει τους χιλιάδες εκπαιδευτικούς σε όλη τη χώρα οι οποίοι αψηφώντας την εκστρατεία τρομοκράτησης εναντίον τους από την πολιτική ηγεσία του Υ.ΠΑΙ.Θ., συμμετέχουν δυναμικά στην απεργία αποχή ενάντια στην αντιπαιδαγωγική και καταστροφική για το δημόσιο σχολείο, «εσωτερική κι εξωτερική αξιολόγηση των σχολικών μονάδων» που επιχειρεί να επιβάλει, η Υπουργός Παιδείας.
Ενδεικτικά αναφέρουμε κάποια από τα ποσοστά συμμετοχής στην απεργία που συνεχώς ανακοινώνονται στην ομοσπονδία από τους συλλόγους: Σύλλογοι Νάουσας, Ηλιούπολης, Κερατσινίου-Περάματος και Χαϊδαρίου 100%, Σύλλογος Χαλκιδικής 97%, Σύλλογος Φθιώτιδας 96%, Ζ΄ Θεσσαλονίκης 95%, Σύλλογος Α΄ Αθήνας 94,4%, Σύλλογος «Δημ. Γληνός» 94,23% και έπεται συνέχεια…
Έντρομη, μπροστά στην αποφασιστική συμμετοχή των εκπαιδευτικών στην απεργία-αποχή, η Υπουργός Παιδείας υλοποιεί μέσω των «φιλικών» Μ.Μ.Ε. ένα άθλιο σχέδιο ψεύδους και συκοφαντίας εναντίον του Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. και των δεκάδων χιλιάδων απεργών (αυτών δηλαδή που αγωνίζονται μόνοι και κρατούν τη δημόσια εκπαίδευση ζωντανή δίχως καμία ουσιαστική στήριξη), με μια αγωγή λιβελλογράφημα-αποκύημα παρανοϊκών εγκεφάλων, πήρε την πολιτική απόφαση να μεθοδεύσει την κήρυξη της απεργίας ως παράνομης και καταχρηστικής ενώ στη συνέχεια έδωσε το σύνθημα για την άγρια επίθεση της αστυνομίας κατά των διαδηλωτών εκπαιδευτικών, την Παρασκευή 1 Οκτωβρίου στη Βουλή.
Έπειτα από έναν μήνα άθλιων εκφοβισμών και απειλών για πειθαρχικές κυρώσεις δια στόματος του Γενικού Γραμματέα και του Προέδρου του Ι.Ε.Π. κατά των εκπαιδευτικών, η πολιτική ηγεσία του Υ.ΠΑΙ.Θ., με τις αποφάσεις και τις πράξεις της ομολόγησε την ήττα της και αποδέχτηκε το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι οι εκπαιδευτικοί, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, διαφωνούν κάθετα με την κατηγοριοποίηση των σχολείων, την καταπάτηση των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών και τις εκτρωματικές διαδικασίες που επιβάλλει στο έργο των σχολείων. Το Υπουργείο Παιδείας επιλέγει με τη στάση του να βάλει απέναντι το σύνολο των εκπαιδευτικών, των μαθητών και των γονιών.
Με απόλυτη περιφρόνηση σε κάθε θεσμική διαδικασία και δεοντολογία, η κυρία Υπουργός έσυρε στο δικαστήριο μέσα σε λίγες ώρες με την, ολοκληρωτικής έμπνευσης, διαδικασία του κατεπείγοντος (για μια απεργία που έχει προκηρυχθεί, επί της ουσίας, από τον Φεβρουάριο) τις τέσσερις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες. Παραδέχτηκε, δηλαδή, ότι και είναι δεδομένη η συντριπτική συμμετοχή στην απεργία αποχή, παρά την εκστρατεία εκφοβισμού, και ότι οι απειλές της ήταν κενές περιεχομένου αφού γνώριζε πολύ καλά ότι δε θα μπορούσαν να επιβληθούν σε όσους συμμετέχουν στην απεργία-αποχή εκτός και αν καταργήσει και το συνταγματικό δικαίωμα προκήρυξης και συμμετοχής σε απεργία.
Η «απίστευτη» διαδικασία ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών ανέδειξε όλη την ένδεια των επιχειρημάτων της πολιτικής ηγεσίας του Υ.ΠΑΙ.Θ. Αξιοποιώντας τις αντεργατικές διατάξεις του νόμου Χατζηδάκη για την ανάγκη ύπαρξης «προσωπικού ελάχιστης εγγυημένης απόδοσης» (την ώρα που όλοι οι εκπαιδευτικοί βρίσκονται στο σχολείο), ανάγκη προκήρυξης της απεργίας από τη Γενική Συνέλευση (όταν το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. έχει εκ του καταστατικού του τη δυνατότητα προκήρυξης απεργίας ενώ είχε και σχετική εξουσιοδότηση από την τελευταία Γενική Συνέλευση), υποχρέωση προσφυγής στον ΟΜΕΔ (που εκ του νόμου δεν έχει) οδήγησαν σε μια απόφαση που «αναγνωρίζει» ως…παράνομη την απεργία αποχή. Θέλουν να καταστείλουν κάθε αγωνιστική διεκδίκηση, να υλοποιούμε κάθε αντιεκπαιδευτικό σχεδιασμό χωρίς να βγάζουμε άχνα! Η πικρή αλήθεια για την πολιτική ηγεσία του Υ.ΠΑΙ.Θ. είναι ότι, παρά την άσκηση πιέσεων εκ μέρους της, το Δικαστήριο με την απόφασή του απέρριψε, το αίτημά της περί απαγόρευσης της συνέχισης της απεργίας καθώς και το να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή ενώ, φυσικά, δεν την έκρινε καταχρηστική.
Η απόφαση, με βάση την εφαρμογή του αντεργατικού νόμου Χατζηδάκη αποτελεί πρόκληση για το σύνολο του συνδικαλιστικού κινήματος που πρέπει άμεσα να απαντήσει δυναμικά για την ανατροπή του εργασιακού μεσαίωνα που διαμορφώνει η Κυβέρνηση της Ν.Δ.!
Τα ζητήματα της μόρφωσης και της δημόσιας καθολικής εκπαίδευσης, της ύπαρξης του δημόσιου σχολείου και της εργασίας μας, αφορούν όλη την κοινωνία, δεν κρίνονται στα δικαστήρια αποτελούν ζητήματα καθημερινού αγώνα-διαπάλης όπως περήφανα έχουμε αποδείξει στις σχολικές μας τάξεις με το ρόλο του «παιδαγωγού-δάσκαλου -γονιού».
Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. μετά από αυτήν την απόφαση προσφεύγει στο Εφετείο για την ακύρωσή της ενώ παράλληλα ζήτησε από την υπερκείμενη τριτοβάθμια οργάνωση, την Α.Δ.Ε..Δ.Υ. να κηρύξει και εκείνη την απεργία αποχή, δίνοντας το μήνυμα της συνολικής εναντίωσης του δημοσιοϋπαλληλικού κινήματος στην αντιεκπαιδευτική πολιτική και τον αυταρχισμό, στον φόβο και στον πειθαναγκασμό για επιβολή πολιτικών διαλυτικών για τον κοινωνικό πυλώνα της δημόσιας εκπαίδευσης. Τονίζουμε ότι, σύμφωνα και με την νομική σύμβουλο της Δ.Ο.Ε., «είναι επιτρεπτή η συνέχιση της απεργίας αποχής έως την έκδοση τελεσίδικης απόφασης από το Εφετείο, επί της υπ’ αρ. 534/2021 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών αφού η εκδοθείσα απόφαση δεν κηρύχθηκε ούτε άλλωστε θα μπορούσε να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή».
Επομένως και παρά την απαράδεκτη εγκύκλιο του Γενικού Γραμματέα κ. Κόπτση, την Παρασκευή 1 Οκτωβρίου, με την οποία επιχειρεί, για μια ακόμη φορά, κρύβοντας την αλήθεια, να τρομοκρατήσει και να παραπλανήσει τους εκπαιδευτικούς, λέγοντας ότι «…είναι συνεπώς παράνομη κάθε συμμετοχή σε αυτή (την απεργία αποχή μετά την απόφαση του Διοικ. Πρωτ.)», συνεχίζουμε να συμμετέχουμε στην απεργία αποχή, τουλάχιστον μέχρι την απόφαση του Εφετείου, σχεδιάζοντας τα επόμενα βήματά μας. Κανένα σχολείο δε συνεδριάζει συμμετέχοντας στην απεργία αποχή της Δ.Ο.Ε.! Αποφασίζουμε συλλογικά τα επόμενα βήματά μας, τονίζοντας πως καμιά συνέπεια δεν υπάρχει με την έως τώρα συμμετοχή στην απεργία-αποχή.
Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. καλεί όλους τους λειτουργούς της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης να συνεχίσουν να πορεύονται τον δρόμο του αγώνα, με βάση τον αγωνιστικό σχεδιασμό που οργανώνεται και ανακοινώνεται βήμα βήμα, μέχρι να αναγκάσουμε την πολιτική ηγεσία του Υ.ΠΑΙ.Θ. να πάρει πίσω όλα τα αντιδραστικά νομοθετήματα, να δεχθεί τα δίκαια αιτήματα των εκπαιδευτικών μέσα από έναν ουσιαστικό διάλογο, για τη θωράκιση του δημόσιου σχολείου, μέχρι να βάλουμε τέλος στην αντιεκπαιδευτική πολιτική και την τρομοκρατία που ασκείται στους εκπαιδευτικούς.
