Η νεολαία που μάχεται για ΨΩΜΙ- ΠΑΙΔΕΙΑ- ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ δεν γέρασε, δεν μεταλλάχθηκε σε πολιτικό ή επιχειρηματικό παράγοντα, δεν κατέθεσε τα όπλα. Είναι ολοζώντανη, μένει στα Σεπόλια και υπερασπίζεται στη πρώτη γραμμή τα δίκαια του λαού μας για υγεία, παιδεία, ελευθερία ενάντια σε μια κυβέρνηση που επενδύει στο φόβο και την κατασυκοφάντηση του λαού μας και επενδύει εν μέσω πανδημίας στο κράτος καταστολής αντί για το κράτος πρόνοιας. Ένωσε χθες τη φωνή της και περπάτησε με τους αγωνιζόμενους διαδηλωτές που έσπασαν την κυβερνητική τρομοκρατία και επιβεβαίωσαν τον όρκο πίστης στη δημοκρατία που δόθηκε από την πλειοψηφία του λαού μας την 17η Νοέμβρη 1973, τηρώντας όλα τα υγειονομικά μέτρα και τσαλακώνοντας την πλαστή, τηλεοπτική εικόνα του «ανεύθυνου» λαού που «διασκεδάζει ανέμελος».
Συγκεκριμένα στις 5 περίπου το απόγευμα και ενώ η συγκέντρωση που είχε λάβει χώρα στο Σταθμό Λαρίσης είχε ολοκληρωθεί, διαδηλωτές επέστρεφαν στο σταθμό Μετρό Σεπολίων καθώς ήταν ο μόνος ανοιχτός, αφού οι σταθμοί Λαρίσης και Αττική ήταν κλειστοί, (προφανώς για την «προστασία της δημόσιας υγείας!!!») για να επιστρέψουν σπίτι τους. Αναίτια και ΧΩΡΙΣ καμία πρόκληση ομάδες αστυνομικών με μηχανές άρχισαν να συγκεντρώνονται στο σημείο. Μια ομάδα εισέβαλλε στην πυλωτή της πολυκατοικίας όπου ο Ο.Κ., φοιτητής και η μητέρα του εισέρχονταν για να μπουν σπίτι τους! Άρχισαν να τραβούν, χωρίς εξηγήσεις το φοιτητή και να προσπαθούν να τον προσαγάγουν . Στις διαμαρτυρίες της μητέρας του, του κόσμου της γειτονιάς που ήταν τριγύρω καθώς και μιας δικηγόρου που βρισκόταν στο δρόμο, οι αστυνομικοί ΔΕΝ ΕΙΠΑΝ ΛΕΞΗ και άρχισαν να ξυλοκοπούν τους πάντες. Στη συνέχεια «απήγαγαν» το φοιτητή και πληροφόρησαν ψευδώς την οικογένειά του ότι τον μετέφεραν στο ΑΤ Κολωνού. Αμέσως πλήθος κόσμου που είδε το περιστατικό πήγε στο κοντινό ΑΤ ενώ την ίδια στιγμή συνέρρευσαν με ταχύτητα αστραπής δεκάδες περιπολικά, μηχανές και πλήθος ένστολων σε κάθε στενό της γειτονιάς, δημιουργώντας κλίμα «κατεχόμενης» πόλης. Οι γονείς και η αδερφή του φοιτητή ζήτησαν να τον δουν. Προπηλακίστηκαν από αστυνομικούς και ξυλοκοπήθηκαν. Αποτέλεσμα αυτής της συμπλοκής ήταν ο πατέρας που πάσχει από την καρδιά του, λιπόθυμος να μεταφερθεί επειγόντως στο νοσοκομείο ενώ η αδερφή του να συλληφθεί, χτυπημένη στο κεφάλι, μαζί με ένα φίλο και συναγωνιστή του. Παρέμειναν όλοι σε ΑΤ και στις 18/11/20 πέρασαν από αυτόφωρο, καθώς η δυνάμεις καταστολής κατασκεύασαν κατηγορίες σε βάρος των συλληφθέντων για να δικαιολογήσουν την άγρια καταστολή. Την Τετάρτη 18/11/20, στα δικαστήρια της Αθήνας (σχολή Ευελπίδων) βρέθηκαν αγωνιστές και αλληλέγγυοι. Οι συλληφθέντες απελευθερώθηκαν και ορίστηκε τακτική δικάσιμος.
Απαιτούμε την άμεση άρση όλων των κατασκευασμένων κατηγοριών και την απαλλαγή των συλληφθέντων από τα πρόστιμα που τους έχουν επιβληθεί.
Η τρομοκρατία δεν θα περάσει
Το Πολυτεχνείο ζει
O πρόεδρος Ο Γ. Γραμματέας
Δημήτρης Μαριόλης Νίκος Αθανασόπουλος
