ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΣΥΣΚΕΨΗΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΣΥΛΛΟΓΩΝ Π.Ε.-ΕΛΜΕ (Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2015)

Πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 9 Φλεβάρη 2015, ύστερα από κάλεσμα του Α’ Συλλόγου Αθηνών εκπαιδευτικών Π.Ε., σύσκεψη συντονισμού Συλλόγων Π.Ε. και ΕΛΜΕ της Αττικής. Στη σύσκεψη συμμετείχαν εκπρόσωποι  από τους συλλόγους Π.Ε : Α’ Αθηνών,  Αθηνά, Αιγάλεω, Αμαρουσίου, Αριστοτέλης,  Δ. Γληνός, Δυτ. Αττικής, Καλλιθέας, Κερατσινίου – Περάματος «Νίκος Πλουμπίδης», Κορυδαλλού – Αγ. Βαρβάρας, Κ. Σωτηρίου,  Παρθενώνας,  Νίκαιας, Νέας Σμύρνης, Πειραιά «η Πρόοδος», Σαλαμίνας, Χαϊδαρίου, των ΕΛΜΕ: Β’ Αθήνας , Άνω Λιοσίων-Ζεφυρίου-Φυλής καθώς και παρατηρητές – μέλη ΔΣ της A΄ ΕΛΜΕ Δυτ. Αττικής και του Συλλόγου ΠΕ Αγ. Αναργύρων.

Στην ευρεία συζήτηση που διεξήχθη στη σύσκεψη, αναδείχτηκαν τα παρακάτω ζητήματα :

Α.  Η κινητοποίηση του λαϊκού παράγοντα αποτελεί αναγκαιότητα και προϋπόθεση για θετικές εξελίξεις. Ιδιαίτερα στη σημερινή ιστορική στιγμή που χρειάζεται να ενταθεί η πάλη του λαϊκού κινήματος ενάντια στην ΕΕ, το ΔΝΤ, η πάλη για διαγραφή του χρέους, ανατροπή των μνημονίων, της δανειακής σύμβασης και συνολικά των αντιλαϊκών πολιτικών.  Σε αυτή την κατεύθυνση σημαντικό ρόλο καλούνται να παίξουν τα πρωτοβάθμια σωματεία της εκπαίδευσης με βάση και τις αντίστοιχες αποφάσεις των ΓΣ και ΔΣ τους οργανώνοντας τους αγώνες των εκπαιδευτικών για τις σύγχρονες ανάγκες και τα δικαιώματά τους, για τα μορφωτικά και εργασιακά δικιαώματα της εργαζόμενης πλειοψηφίας.

Β. Τα σωματεία παραμένουν ταξικά προσανατολισμένα στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων της εργαζόμενης πλειοψηφίας και των εκπαιδευτικών, αταλάντευτα και μαχητικά στην προβολή και στη διεκδίκηση όλων των αιτημάτων για τα οποία αγωνίστηκαν και το προηγούμενο διάστημα.

Γ. Στη σύσκεψη συζητήθηκαν τα ιδιαίτερα οξυμένα προβλήματα της περιόδου, κατατέθηκε και συζητήθηκε συνολικό πλαίσιο αιτημάτων. Συμπληρωματικά στο συνολικό πλαίσιο που επισυνάπτεται, κατατέθηκαν μια σειρά από προτάσεις και θέσεις των Συλλόγων ΠΕ και των ΕΛΜΕ :

–          Επαναπρόσληψη άμεση όλων των διαθέσιμων εκπαιδευτικών και επανασύσταση όλων των ειδικοτήτων που καταργήθηκαν σε ΕΠΑΛ & ΕΠΑΣ.

–          Επανίδρυση των σχολικών μονάδων που συγχωνεύτηκαν.

–          Μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα, 15 μαθητές στο νηπιαγωγείο και Α’-Β’ δημοτικού και 20 μαθητές στις υπόλοιπες τάξεις στην Α/θμια και Β/θμια. Άμεση κατάργηση της υπουργικής απόφασης που προβλέπει τη δημιουργία πληθωρικών τμημάτων (10% επιπλέον του ορίου των 25 μαθητών) ώστε κανένα τμήμα να μην είναι πάνω από 25 μαθητές.

–          Αναμόρφωση του προϋπολογισμού με βάση τις λαϊκές ανάγκες.

 

Δ. Ιδιαίτερα για την ιστορική μάχη που δόθηκε όλο το προηγούμενο διάστημα για το ζήτημα της αξιολόγησης στη σύσκεψη διατυπώθηκαν οι παρακάτω εκτιμήσεις :

α. Το εκπαιδευτικό κίνημα δίνει εδώ και χρόνια μια σκληρή μάχη στρατηγικής σημασίας με στόχο το μπλοκάρισμα της αξιολόγησης – αυτοαξιολόγησης. Οι ανυποχώρητοι πολύμορφοι μαζικοί αγώνες της μεγάλης πλειοψηφίας  των εκπαιδευτικών έχουν πλέον καταστήσει, οριστικά και αμετάκλητα, την αξιολόγηση, μια διαδικασία ιδεολογικά απονομιμοποιημένη στη βάση των εκπαιδευτικών και πολιτικά ηττημένη στο εσωτερικό του δημόσιου σχολείου. Μια διαδικασία που επιδιώκει να υπηρετήσει το σχολείο της αγοράς, την κατηγοριοποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών, την πειθάρχηση, την υποταγή, τη μισθολογική καθήλωση, τις απολύσεις.

β. Η ιστορική νίκη του εκπαιδευτικού κινήματος σε αυτή τη μάχη, θα ολοκληρωθεί μόνο με την κατάργηση ολόκληρου του θεσμικού πλαισίου αξιολόγησης και αυτοαξιολόγησης και την επαναφορά της ακώλυτης βαθμολογικής και μισθολογικής εξέλιξης, αυτή θα είναι και η οριστική δικαίωση του αγώνα δεκάδων χιλιάδων εκπαιδευτικών.

γ. Κάθε συζήτηση περί «καλής» αξιολόγησης επαναφέρει από το παράθυρο το ζήτημα της χειραγώγησης και της υποταγής των εκπαιδευτικών και θα μας βρει απέναντι. Όποιος ενδιαφέρεται για το καλό των μαθητών και της εκπαίδευσης, για ένα καλύτερο σχολείο, δεν έχει παρά να ικανοποιήσει τα διατυπωμένα αιτήματα του εκπαιδευτικού κινήματος.

δ. Στον αντίποδα της πολιτικής της αξιολόγησης, σήμερα, περισσότερο από ποτέ, χρειαζόμαστε ένα νέο μορφωτικό/κοινωνικό σχέδιο για το δημόσιο δωρεάν σχολείο, για τη δημοκρατική λειτουργία του, με κυρίαρχο το ρόλο του Συλλόγου Διδασκόντων.

Ε. Χρήσιμη για την ανάπτυξη και καλύτερη οργάνωση του εκπαιδευτικού κινήματος και τον καλύτερο συντονισμό της δράσης, θεωρήθηκε η κοινή έκδοση δυο ανακοινώσεων για το πλαίσιο αιτημάτων μας αυτή την περίοδο και για την κατάργηση του θεσμικού πλαισίου της αξιολόγησης. Σε αυτή την κατεύθυνση επισυνάπτουμε τις δυο σχετικές αποφάσεις του Α΄ Συλλόγου Αθηνών και του Αριστοτέλη όπως κατατέθηκαν και αναλύθηκαν στη σύσκεψη. Τις επόμενες ημέρες, με τις προσθήκες που ήδη κατατέθηκαν στη σύσκεψη και καταγράφονται στο παρόν δελτίο και όσες άλλες κατατεθούν από Συλλόγους ΠΕ και ΕΛΜΕ θα διαμορφωθούν και θα σταλούν εκ νέου στους Συλλόγους ΠΕ και τις ΕΛΜΕ τα δυο κείμενα στην τελική τους μορφή ως πρόταση προς τα ΔΣ και τις ΓΣ.

 

ΣΤ. Στα πλαίσια της παραπάνω συζήτησης υπήρξε σαφής πρόθεση από τα σωματεία να συντονιστούν και να οργανώσουν δράσεις και κατατέθηκαν σχετικές αποφάσεις σωματείων. Συγκεκριμένα προτάθηκε :

–          η οργάνωση παράστασης των Συλλόγων ΠΕ και ΕΛΜΕ στο Υπουργείο Παιδείας με τα αιτήματα των ΓΣ και των ΔΣ μας

–          η συμμετοχή στο συλλαλητήριο που καλούν οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ, την Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου στις 5.30μμ έξω από το Ραδιομέγαρο στην Αγ. Παρασκευή.

–          η συμμετοχή στη συγκέντρωση στο Σύνταγμα την Τετάρτη11 Φεβρουαρίου, στις 6 μ.μ.

–          η συμμετοχή στη συγκέντρωση στα Προπύλαια Τετάρτη,11/2, 6.30 μ.μ. και πορεία στο Σύνταγμα και τα γραφεία της Ε.Ε.

Στη σύσκεψη κατατέθηκε και η πρόταση για διεύρυνση της καμπάνιας αλληλεγγύης στους πρόσφυγες από το Κομπάνι που οργανώνουν σύλλογοι εκπαιδευτικών και ΕΛΜΕ. Ταυτόχρονα, υπήρξε ενημέρωση σχετικά με την αντιπροσωπεία εκπαιδευτικών που θα επισκεφτεί μέσα στο Φλεβάρη τις περιοχές των προσφυγικών καταυλισμών και θα μεταφέρει τα πράγματα που έχουν συγκεντρωθεί.

Αθήνα, 9 Φεβρουαρίου 2015

Το συνολικό πλαίσιο αιτημάτων όπως κατατέθηκε από τον Α΄ Σύλλογο Αθηνών

Α΄ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΘΗΝΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

E-mail: asillogosathinon@gmail.com, Ζωγράφου

 

 

Η δημόσια εκπαίδευση σε κατάσταση διάλυσης : ανάγκη άμεσων μέτρων

 

Πρόγραμμα αιτημάτων και διεκδικήσεων για την εκπαίδευση

 

 

 

Η δημόσια εκπαίδευση βρίσκεται σε κατάσταση διάλυσης. Η σημερινή δραματική εικόνα των σχολείων μας είναι αποτέλεσμα των αντιεκπαιδευτικών αναδιαρθρώσεων και πολιτικών που ξεκίνησαν από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 και κορυφώθηκαν τα τελευταία 5 χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης και των μνημονιακών αντιεκπαιδευτικών πολιτικών. Στη σημερινή συγκυρία, όπου ο λαός αγωνίζεται για τα θεμελιώδη δικαιώματά του, για ψωμί – παιδεία – ελευθερία, ενάντια στην Ε.Ε., το ΔΝΤ, τις μνημονιακές αντιλαϊκές πολιτικές και την ολιγαρχία του πλούτου, εμείς οι εκπαιδευτικοί, αναπόσπαστο τμήμα του λαϊκού κινήματος, συνεχίζουμε τον αγώνα μας για το δημόσιο σχολείο και τα εργασιακά μας δικαιώματα. Σε αυτά τα πλαίσια, επιχειρώντας να συμβάλλουμε στον αγωνιστικό προσανατολισμό του εκπαιδευτικού κινήματος και με πυξίδα τις αποφάσεις της τελευταίας μας ΓΣ, θεωρούμε ότι απαιτείται η άμεση ανάταξη της δημόσιας εκπαίδευσης αλλά και ο σχεδιασμός ενός ριζικά διαφορετικού προσανατολισμού της.

 

  1. Αιτήματα απόλυτης προτεραιότητας

 

  1. Άμεσα, αύριο το πρωί αν είναι δυνατόν, να γίνουν οι απαραίτητες προσλήψεις ώστε να καλυφθούν επιτέλους τα κενά εκπαιδευτικών στα σχολεία. Βρισκόμαστε πλέον στα μέσα της σχολικής χρονιάς, τα κενά εκπαιδευτικών είναι πολλά και τα περισσότερα υφίστανται από την αρχή της σχολικής χρονιάς! Συγκεκριμένα, στην περιοχή μας, στη διεύθυνση Α΄ Αθήνας, με βάση τα στοιχεία των αιρετών απαιτούνται 259 εκπαιδευτικοί για να καλυφθούν αυτά τα κενά. Πολλά από τα κενά αφορούν τα ολοήμερα τμήματα που ακόμη δεν λειτουργούν, αφού για να καλυφθούν τα κενά σε τάξεις υπήρξε και υπάρχει μαζική μετακίνηση των εκπαιδευτικών από τα τμήματα των ολοήμερων σε τάξεις, ενώ ένα άλλο μεγάλο μέρος των κενών αφορά τα αιτήματα για παράλληλη στήριξη που δεν έχουν ικανοποιηθεί.
  2. Άμεση δρομολόγηση ενός ολοκληρωμένου κρατικού προγράμματος σίτισης και ιατρικής περίθαλψης που θα εξασφαλίζει ότι δεν θα υπάρχει ούτε ένας μαθητής μας πεινασμένος, ότι δεν θα υπάρχει ούτε ένα παιδί στα σχολεία μας χωρίς ιατρική περίθαλψη. Δυο μόνο στοιχεία προσθέτουμε εδώ. Πρώτον : την περσινή σχολική χρονιά, οι διευθυντές των σχολικών μονάδων του Δήμου Αθηναίων, με επίσημα έγγραφά τους ζήτησαν τη χορήγηση συσσιτίου από το Βρεφοκομείο Αθηνών για 1300 μαθητές. Το Βρεφοκομείο ανταποκρίθηκε (για τρίτη συνεχόμενη χρονιά) στα αιτήματα αυτά. Τη φετινή σχολική χρονιά δυστυχώς, το Βρεφοκομείο αδυνατεί να ανταποκριθεί μέχρι στιγμής, καθώς δεν έχουν λυθεί προβλήματα γραφειοκρατικής φύσης. Ο αριθμός των σχετικών αιτήσεων των σχολείων σχεδόν διπλασιάζεται κάθε χρόνο για τρεις συνεχόμενες σχολικές χρονιές, στοιχείο που αποκαλύπτει μια μικρή εικόνα μόνο του δράματος που βιώνουν οι φτωχές λαϊκές οικογένειες των περιοχών μας. Αντίστοιχα, έχουμε πολλούς μαθητές όπου οι γονείς τους είναι άνεργοι και ανασφάλιστοι και στερούνται ακόμα και της πιο στοιχειώδους πρόσβασης σε υπηρεσίες ιατρικής και φαρμακευτικής περίθαλψης και πρόληψης. Υπενθυμίζουμε ότι ακόμα και σε εποχές όπου η χώρα βυθιζόταν στη φτώχεια και την ανέχεια, δηλαδή τη δεκαετία του ’50, στα σχολεία υπήρχαν και συσσίτια και σχολίατροι. Η κοινωνική αλληλεγγύη που αναπτύσσεται στα σχολεία με πρωταγωνιστικό ρόλο των εκπαιδευτικών δεν αρκεί για να αντιμετωπιστεί το θέμα. Ούτε μπορεί να εκχωρείται σε ιδιώτες και χορηγούς όπως έκαναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Απαιτείται η κρατική πρόνοια και παρέμβαση.
  3. Κατάργηση συνολικά με νομοθετική ρύθμιση του θεσμικού πλαισίου της αξιολόγησης. Κατάργηση των μηχανισμών της αξιολόγησης και διάλυση όλων των σχετικών επιτροπών. Άμεση απόδοση των κονδυλίων για την εφαρμογή της αξιολόγησης-αυτοαξιολόγησης σε λειτουργικές δαπάνες. Το εκπαιδευτικό κίνημα όπως είναι γνωστό, δίνει μια σκληρή μάχη εδώ και δυο χρόνια ενάντια στην αξιολόγηση. Μια μάχη ιστορικής σημασίας που πέτυχε σε μεγάλο βαθμό να μπλοκάρει την προώθηση της αξιολόγησης, να ανατρέψει όλα τα χρονοδιαγράμματα του υπουργείου παιδείας, να αποκαλύψει τον αντιεκπαιδευτικό της χαρακτήρα και να απονομιμοποιήσει πλήρως τα ιδεολογικά και (αντι)παιδαγωγικά της προτάγματα. Η αξιολόγηση είναι μια διαδικασία πολιτικά, ηθικά και παιδαγωγικά ηττημένη, οριστικά πλέον στη βάση της ζωντανής εκπαίδευσης. Προωθεί το σχολείο της αγοράς, την υποδούλωση της ζωντανής εκπαίδευσης στους διοικητικούς μηχανισμούς, την κυριαρχία του μάνατζμεντ επί της παιδαγωγικής. Ως Σύλλογος αλλά και συνολικά ως εκπαιδευτικό κίνημα, έχουμε ξεκάθαρο αίτημα που συνεχίζουμε να το διεκδικούμε και στο νέο πολιτικό τοπίο που διαμόρφωσαν οι τελευταίες βουλευτικές εκλογές : Κατάργηση του θεσμικού πλαισίου της αξιολόγησης στο σύνολό του, παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία στο σχολείο. Ο Σύλλογός μας, σε αντίθεση με την αξιολόγηση και την ιεραρχική νεοσυντηρητική/νεοφιλελεύθερη αντίληψη, συζήτησε και αποφάσισε στις τελευταίες του Γενικές Συνελεύσεις, ένα πλαίσιο γενικών αρχών και θέσεων για τη δημοκρατική λειτουργία και διοίκηση του σχολείου. Απαραίτητη προϋπόθεση για οποιαδήποτε συζήτηση είναι η άμεση κατάργηση συνολικά του θεσμικού πλαισίου της αξιολόγησης.
  4. Επαναλειτουργία των καταργημένων τομέων στην Τεχνική Εκπαίδευση με επαναπρόσληψη των εκπαιδευτικών που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα.
  5. Κατάργηση του Ν. 4093 (πειθαρχικό δίκαιο) που παραβιάζει το τεκμήριο της αθωότητας και θέτει σε αργία υπαλλήλους για τους οποίους έχει κινηθεί διαδικασία πειθαρχικού ή έχει ασκηθεί δίωξη για συγκεκριμένα αδικήματα.  Άμεση παύση κάθε δίωξης εκπαιδευτικού και ανάκληση αργιών και ποινών που επιβλήθηκαν με βάση το ισχύον αυταρχικό πειθαρχικό δίκαιοτων Δ.Υ.
  6. Να καταργηθεί η τράπεζα θεμάτων και ο εξεταστικός Μινώταυρος που έχει μετατρέψει τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση σε ένα πελώριο φροντιστήριο και έχει κάνει ακόμα πιο πλούσιους τους έμπορους της γνώσης. Η καλά σχεδιασμένη μείωση/αναπροσαρμογή της ύλης συνολικά στη δευτεροβάθμια, θα δημιουργήσει νέα δεδομένα και θα επιτρέψει και την αντίστοιχη/απαραίτητη μείωση της ύλης και στην πρωτοβάθμια.
  7. Ακύρωση της υπουργικής απόφασης για τις αμοιβές των αξιολογητών. Αναφερόμαστε στην απόφαση με θέμα «παροχή υπηρεσιών στο πλαίσιο της Πράξης “Προκαταρκτικές ενέργειες για την εφαρμογή συστήματος αξιολόγησης” με κωδικό ΟΠΣ 453588 – Οριζόντια Πράξη» του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, στα  στελέχη της δημόσιας Α/θμιας και Β/θμιας εκπαίδευσης, από 15-03-2014 έως 31-10-2015 και εκτός του ωραρίου της κύριας εργασίας τους». Αντίστοιχα, ακύρωση της τελευταίας απαράδεκτης υπουργικής εγκυκλίου που καθορίζει την απαλλαγή από τα θρησκευτικά με τρόπο που υποχρεώνει ουσιαστικά τους γονείς να κάνουν δήλωση θρησκεύματος. Κατάργηση της υπουργικής απόφασης Λοβέρδου για ένταξη στο πρόγραμμα αντικειμένων του «κοινωνικού σχολείου» και της μελέτης μαθημάτων στην πρωινή ζώνη.

 

 

Β. Αποκατάσταση των δομών της δημόσιας εκπαίδευσης, αποκατάσταση των εργασιακών και οικονομικών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών.

 

Ακώλυτη  βαθμολογική  και μισθολογική  εξέλιξη και άμεσο ξεπάγωμα των βαθμολογικών προαγωγών. Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, υπεράσπιση των ασφαλιστικών κατακτήσεων με κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων. Να ζούμε με αξιοπρέπεια εμείς και οι οικογένειές μας από το μισθό μας. Αποκατάσταση των απωλειών της τελευταίας 4ετίας. Τώρα επαναφορά του μισθού των νεοδιόριστων και των χαμηλότερων βαθμών στα επίπεδα του 2009. Επαναφορά του 13ου-14ου μισθού. Ενιαία συλλογική σύμβαση. Γνήσιες συλλογικές συμβάσεις εργασίας εφ’ όλης της ύλης. Κατάργηση του νόμου για το μισθολόγιο/βαθμολόγιο. 

Μαζικοί διορισμοί εκπαιδευτικών στην εκπαίδευση ώστε να καλυφθούν όλα τα κενά και να λειτουργήσουν τα σχολεία με το απαραίτητο προσωπικό. Σχέση συνταξιοδοτήσεων και προσλήψεων 1:1 τουλάχιστον για τα 4 τελευταία χρόνια όπου συνταξιοδοτήθηκαν 9.000 εκπαιδευτικοί της Π.Ε. κι έγιναν μόνο 278 μόνιμοι διορισμοί. Όχι στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, στο όνειδος της απλήρωτης εθελοντικής εργασίας, στα κοινωφελή προγράμματα και την ωρομισθία.

-Ανάκληση των συγχωνεύσεων σχολικών μονάδων. Τα κριτήρια, όσο αφορά τουλάχιστον το λεκανοπέδιο, πρέπει να είναι δυο. Πρώτον, η εμπειρία δείχνει ότι το 12θέσιο δημοτικό σχολείο πρέπει να είναι το μέγιστο ανώτατο όριο. Δεύτερον, η αποκατάσταση απαραίτητων δομών που καταργήθηκαν – αναφέρουμε όσο αφορά την περιοχή μας την κατάργηση του Σχολείου Κωφών.

-Ενίσχυση της ειδικής αγωγής. Επαρκής στελέχωση της ενισχυτικής διδασκαλίας, της παράλληλης στήριξης, των τμημάτων ένταξης. Στελέχωση και στήριξη της λειτουργίας των ΚΕΔΔΥ. Ίδρυση Ειδικών Νηπιαγωγείων.

-Κάθε προσπάθεια αναπροσανατολισμού της εκπαίδευσης προϋποθέτει ένα συνολικό απολογισμό της προηγούμενης περιόδου. Από την εποχή της εξομοίωσης ως τις τελευταίες αμοιβές αξιολογητών απορροφήθηκαν αρκετά κοινοτικά κονδύλια στην εκπαίδευση. Πού πήγαν; Ποιοι επωφελήθηκαν από αυτά; Πόσο; Τι άφησαν πίσω τους; Π.χ. τα νέα αναλυτικά προγράμματα που σαπίζουν σε κάποια συρτάρια, κόστισαν 100.000.000 ευρώ εν μέσω κρίσης, την ώρα που από τους εκπαιδευτικούς αφαιρούνταν το 1/3 του εισοδήματός τους. Π.χ. να επανεξεταστεί η αναγκαιότητα και ο τρόπος χρήσης εποπτικών πληροφοριακών συστημάτων όπως το myschool που κατέληξαν να λειτουργούν ως σκιώδεις ασφυκτικοί μηχανισμοί διοίκησης.

 

 

Γ. Ολοκληρωμένο σχέδιο για το ριζικό αναπροσανατολισμό και την αναβάθμιση του δημόσιου σχολείου

 

 

Η κυβερνητική πολιτική ως σήμερα, προώθησε τις ευρωπαϊκές εκπαιδευτικές πολιτικές, την αριστεία, τους εξεταστικούς φραγμούς, την παιδεία των λίγων και εκλεκτών. Περιμένουμε την τοποθέτηση της νέας ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας για αυτές τις κατευθύνσεις. Σε αντίθεση με αυτό τον προσανατολισμό, θεωρούμε ότι, σήμερα, περισσότερο από ποτέ, χρειαζόμαστε ένα νέο μορφωτικό/κοινωνικό σχέδιο για το δημόσιο δωρεάν σχολείο – αναπόσπαστο τμήμα μιας συνολικότερης στρατηγικής ριζικής κοινωνικής και εκπαιδευτικής χειραφέτησης. Παραθέτουμε κάποια επιμέρους στοιχεία αυτής της πρότασης που προφανώς δεν αποτελούν ολοκληρωμένο σχέδιο αλλά κρίσιμα στοιχεία για ένα νέο προγραμματικό και οραματικό λόγο για το δημόσιο δωρεάν σχολείο των όλων και των ίσων:

 

  • Ριζική αλλαγή της δομής της δημόσιας εκπαίδευσης με θεσμοθέτηση της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και του ενιαίου δωδεκάχρονου δημόσιου δωρεάν σχολείου. Ίδρυση νηπιαγωγείων, διορισμοί νηπιαγωγών. Κρατικό πιστοποιητικό, γλωσσομάθειας για Αγγλικά – δεύτερη ξένη γλώσσα και πληροφορική με την αποφοίτηση από το Λύκειο.
  • Η αντιεκπαιδευτική πολιτική δημιούργησε μια πραγματικότητα κατηγοριοποίησης και πολυτυπίας σχολείων – σχηματικά λέμε : επειδή για τις νεοφιλελεύθερες/νεοσυντηρητικές πολιτικές δεν υπάρχει ενιαίο μορφωτικό σχέδιο δεν υπάρχει και ανάγκη ενιαίου σχολείου, επομένως δημιουργήθηκαν σχολεία διαφορετικών ταχυτήτων (κλασσικά, ΕΑΕΠ, πρότυπα – πειραματικά) και αναπτύχθηκε ένα αρχιπέλαγος «καινοτόμων προγραμμάτων» και ειδικών ημερών του κοινωνικού σχολείου. Σήμερα απατείται μια ριζική επανεξέταση αυτής της πολυτυπίας στην κατεύθυνση του ενιαίου 12χρονου δημόσιου δωρεάν σχολείου. Ιδιαίτερα το μοντέλο λειτουργίας των ΕΑΕΠ είναι κατά γενική ομολογία αποτυχημένο. Επίσης, η απόρριψη της ελιτίστικης λογικής της αριστείας, σημαίνει αναπροσδιορισμό των πρότυπων/πειραματικών με κατάργηση του χαρακτηρισμού τους ως «πρότυπων» και των διαδικασιών αξιολόγησης, των βασικών δηλαδή στοιχείων που υπονομεύουν την ουσιαστική λειτουργία τους ως πειραματικών σχολείων.
  • Αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 15% του ΓΚΠ. Δημιουργία ενός αποτελεσματικού δικτύου υποστηρικτικών θεσμών μέσα στο δημόσιο σχολείο για τους μαθητές που αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Εξοπλισμός όλων των σχολείων με εργαστήρια πληροφορικής, δημιουργία μεγάλης βιβλιοθήκης σε κάθε σχολικό συγκρότημα.  Αυξημένη χρηματοδότηση των νηπιαγωγείων ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες για γραφική ύλη και αναλώσιμα και να μην επιβαρύνονται οι γονείς.
  • Νέα αναλυτικά προγράμματα και βιβλία που να αντιστοιχούν στο στόχο της γενικής μόρφωσης και της ανάπτυξης της κριτικής σκέψης όλου του μαθητικού πληθυσμού. Αναγνώριση της διπλής αξίας της σχολικής γνώσης και μόρφωσης, αφενός για τη συνολική υπόθεση της κοινωνικής χειραφέτησης και αφετέρου για την υπόθεση καλλιέργειας κάθε μαθητή ξεχωριστά. Μείωση της ύλης σε όλο το εύρος της εκπαίδευσης. Βασικός στόχος πρέπει να είναι η συνεχής επιδίωξη για ισότητα στη μόρφωση, ακόμη κι αν αυτή προϋποθέτει τη θετική διάκριση υπέρ εκείνων που αντιμετωπίζουν περισσότερες δυσκολίες. Στο πλαίσιο αυτό η ποσότητα της ύλης στο σχολικό αναλυτικό πρόγραμμα πρέπει να μειωθεί σε όλο το εύρος της εκπαίδευσης.
  • Μεγάλο μέρος της κοινωνίας μετά το ξέσπασμα της κρίσης αδυνατεί να καλύψει την επαφή των παιδιών με ένα φάσμα μορφωτικών και αθλητικών δραστηριοτήτων, τώρα που καταρρέει όλος ο προηγούμενος τρόπος ζωής. Το σχολείο είναι συχνά ο μόνος δημόσιος χώρος με ελεύθερους χώρους και υποδομές σε ένα πυκνοκατοικημένο αστικό ιστό. Πρέπει να διεκδικήσουμε την αξιοποίηση του σε μια λογική αντιπαράθεσης με τα ΕΑΕΠ και τις πολιτικές εμπορευματοποίησης της εκπαίδευσης. Άρα πρέπει να διεκδικήσουμε τη δυνατότητα του σχολείου να στεγάσει σε μια ζώνη ελεύθερων δραστηριοτήτων με μόνιμο προσωπικό (εκπαιδευτικοί, φύλακες, κλπ.) όλες εκείνες τις αθλητικές, πολιτιστικές δραστηριότητες που οι γονείς αδυνατούν πια να προσφέρουν στα παιδιά τους.
  • Σύλλογος Διδασκόντων με αναβαθμισμένο διοικητικό και παιδαγωγικό ρόλο και θεσμοθετημένη πρωταγωνιστική θέση στη διαδικασία προγραμματισμού, σχεδιασμού, αποτίμησης του εκπαιδευτικού έργου. Με συχνές, τακτικές συνεδριάσεις όπου συλλογικά συζητούνται και αντιμετωπίζονται όλα τα παιδαγωγικά ζητήματα. Με προγραμματισμό / αποτίμηση του διδακτικού έργου σε τοπικά/κεντρικά αιρετά συλλογικά όργανα.
  • Δημοκρατική λειτουργία της σχολικής μονάδας με ανώτερα και μόνα αποφασιστικά όργανα τον Σύλλογο Διδασκόντων και το Σχολικό Συμβούλιο. Με διευθυντή/συντονιστή, αιρετό και ανακλητό συνάδελφο που θα έχει διδακτικά καθήκοντα και τις ίδιες μισθολογικές απολαβές με όλους τους υπόλοιπους εκπαιδευτικούς και ανώτατο όριο θητείας. Λειτουργία γραμματειακής υποστήριξης σε όλα τα δημοτικά σχολεία και νηπιαγωγεία.
  • Αναδιαμόρφωση του προγράμματος σπουδών, περιεχομένου και στόχων της μόρφωσης των εκπαιδευτικών στα παιδαγωγικά τμήματα, τμήματα νηπιαγωγών και τις καθηγητικές σχολές. Επιμόρφωση/μετεκπαίδευση όλων των εκπαιδευτικών σε αντίστοιχη κατεύθυνση με απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα.  

Η ανακοίνωση για την κατάργηση αξιολόγησης όπως κατατέθηκε από τον Σύλλογο ΠΕ ¨Αριστοτέλης”

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Π.Ε. «Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ»

 

1ου, 3ου, 4ου, 5ου

Γραφείων Π.Ε. Α΄ Αθήνας

Κόρακα και Παπαναστασίου

Τηλέφωνο – Φαξ: 2108319372    

 e-mail: sylaristo@gmail.com

http://www.sylaristotelis.com

                                                                                                                          Αθήνα, 1-2-2015

 

Προς: Τα μέλη του Συλλόγου, ΔΟΕ, Συλλόγους Εκπ/κών  Π.Ε.,  Αιρετούς Α΄ ΠΥΣΠΕ Αθήνας, Αιρετούς ΑΠΥΣΠΕ Αττικής, Αιρετούς ΚΥΣΠΕ, Α’ ΑΠΥΣΠΕ, συμβούλους σχολικής και προσχολικής αγωγής της περιοχής μας

 

Θέμα: Απαιτούμε την κατάργηση όλου του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου για την αξιολόγηση και όχι μόνο την αναστολή των τρεχουσών διαδικασιών

 

Με βάση Δελτίο Τύπου του Υπουργείου Παιδείας (ΥΠΟΠΑΙΘ) το οποίο εκδόθηκε στις 31/1/2015, ανακοινώνονται 5 μέτρα της νέας πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου που θα προταθούν στον πρωθυπουργό της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, να περιλαμβάνονται στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης. Ένα από αυτά αφορά το ζήτημα της αξιολόγησης. Το Δελτίο Τύπου εκτός των άλλων αναφέρει ότι θα προταθεί να ανασταλούν οι τρέχουσες διαδικασίες αξιολόγησης.

Ως σωματείο έχουμε να καταθέσουμε τα εξής:  

  1. Οι εκπαιδευτικοί που δίνουν καθημερινό αγώνα να κρατήσουν όρθιο το δημόσιο σχολείο για όλα τα παιδιά, νίκησαν την τρομοκρατία των υπουργών της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και του διοικητικού μηχανισμού στην εκπαίδευση, τις επιστρατεύσεις που επέβαλαν, το κλίμα φόβου, απειλών και εκβιασμών για να επιβάλλουν την αξιολόγηση. Στηρίχτηκαν στις συλλογικές τους αποφάσεις, στο συλλογικό τους αγώνα. Το μπλοκάρισμα και η αναστολή σήμερα όλων αυτών των διαδικασιών είναι αποτέλεσμα αυτών των αγώνων.
  2. Απαιτούμε την πλήρη και καθολική ικανοποίηση των αιτημάτων μας που σημαίνει κατάργηση όλου του νομοθετικού οπλοστασίου που αφορά την αξιολόγηση των νόμων 4024/11, 4142/13, ΠΔ 152/13, 3848/10, 3679/10, 2525/1997 και 2986/2002, καθώς και όλων των εγκυκλίων και υπουργικών αποφάσεων που τους συνοδεύουν. Αυτό θεωρούμε ότι χρειάζεται να περιλαμβάνεται στις προγραμματικές δηλώσεις σχετικά με το ζήτημα της αξιολόγησης. Η αναστολή αντί της κατάργησης, αφήνει ανοιχτή την πόρτα σε απόπειρες επαναφοράς της αξιολόγησης με βάση τις πολιτικές εξελίξεις. Επιτρέπει να παραμένει ενεργό ένα ηφαίστειο που το εκπαιδευτικό κίνημα αντιπάλεψε μαχητικά. Μπορεί να λειτουργήσει εκβιαστικά για να γίνουν αποδεκτές άλλες λύσεις σχετικά με υποτιθέμενη «καλή» αξιολόγηση. Γι’ αυτό και ζητάμε τώρα κατάργηση όλου του νομοθετικού πλαισίου! Κάθε προσπάθεια εφαρμογής οποιασδήποτε αξιολογικής διαδικασίας, από οποιαδήποτε κυβέρνηση, θα μας βρει απέναντί της. Μέσα από μαζικές συλλογικές διαδικασίες θα αποτρέψουμε την εφαρμογή της.
  3. Καλούμε και συμμετέχουμε στο Συντονισμό Συλλόγων. Προτείνουμε τη διοργάνωση παράστασης των συλλόγων στο ΥΠΟΠΑΙΘ για τη διεκδίκηση των αιτημάτων μας
  4. Ο αγώνας ενάντια στην αξιολόγηση δε δόθηκε από συντεχνιακές θέσεις! Ήταν και παραμένει αγώνας για την υπεράσπιση και προάσπιση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα του σχολείου, για το σχολείο των όλων και των ίσων, για την προστασία της εργασιακής θέσης των εκπαιδευτικών σε αυτό. Η αξιολόγηση δεν είναι ελληνικό φαινόμενο. Εκπορεύεται από την εκπαιδευτική στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης  και του ΟΟΣΑ, αποδεικνύοντας, και από τη διεθνή εμπειρία, ότι δεν μπορεί  να διαχωριστεί σε καλή και κακή, «παιδαγωγική» ή τιμωρητική, εσωτερική ή εξωτερική, αλλά ότι σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί παρά να είναι μοχλός  ιδεολογικής χειραγώγησης και  υποταγής, μισθολογικής καθήλωσης και απόλυσης. Άλλωστε η αξιολόγηση αποτελεί βασικό συστατικό της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ για την εκπαίδευση στην Ελλάδα. Και δεν τα λέμε εμείς, τα λένε τα ίδια τα ντοκουμέντα του ΟΟΣΑ! Αποτελεί ένα απ’ τα βασικότερα εργαλεία για τη συρρίκνωση της δημόσιας εκπαίδευσης και την προώθηση του σχολείου της αγοράς, τον εγκλωβισμό της εκπαιδευτικής διαδικασίας στις ανάγκες των επιχειρήσεων και των μετρήσιμων δεικτών που αυτές επιβάλλουν καθώς και στην κατάρτιση, μαθητεία, φτηνή εργασία για τους μαθητές μας, για τη διαθεσιμότητα-κινητικότητα-απόλυση των εκπαιδευτικών, με στόχο τη δουλεία των ελαστικών-ευέλικτων εργασιακών σχέσεων. Ταυτόχρονα μετατρέπει το σχολείο σε κάτεργο ανταγωνισμού και εκδουλεύσεων στην κάθε εξουσία, καταστρέφει το παιδαγωγικό και εκπαιδευτικό μας καθήκον απέναντι στα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών της λαϊκής οικογένειας.

Αξιολόγηση και το νοιάξιμο για το δημόσιο σχολείο είναι δυο έννοιες ανταγωνιστικές!

  1. 5.    Τα τελευταία χρόνια, κάτω από τη μέγγενη της καπιταλιστικής κρίσης και των μνημονίων, η εκπαίδευση βίωσε από τις κυβερνήσεις και συγκυβερνήσεις της τελευταίας 5ετίας, μια τεραστίου εύρους όξυνση της αντιεκπαιδευτικής επίθεσης που διέλυσε ότι είχε απομείνει από τη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση. Τα συντρίμμια του δημόσιου σχολείου ονομάστηκαν «νέο σχολείο». Αυτό το «νέο σχολείο» της αγοράς βιώνουμε σήμερα. Το σημερινό σχολείο είναι το σχολείο  των χιλιάδων συγχωνεύσεων-καταργήσεων και υποβιβασμών… Το σχολείο που δεν έχουμε χαρτί, μελάνι, καθαριστικά… Όπου λείπουν χιλιάδες δάσκαλοι, νηπιαγωγοί, καθηγητές… Με εκατοντάδες συγχωνευμένα τμήματα, 25άρια και 30άρια, με πολλά ολοήμερα να λειτουργούν περιορισμένα, με εκατοντάδες τμήματα ένταξης να μη λειτουργούν γιατί δεν έχει προσληφθεί το αναγκαίο εκπαιδευτικό προσωπικό, με δεκάδες ειδικά σχολεία να υπολειτουργούν, με τρομακτικές περικοπές έως και ανυπαρξία αντισταθμιστικής αγωγής, με κτήρια που παραμένουν ασυντήρητα για χρόνια και είναι ακόμα και επικίνδυνα για την ασφάλεια των μαθητών, ενώ βρίσκονται μακριά από τις σύγχρονες απαιτήσεις για υψηλής ποιότητας εκπαίδευση, με σχολεία που δεν έχουν δεκάρα τσακιστή στα ταμεία τους…

Το «νέο σχολείο» που βιώνουμε σήμερα δεν έχει καμία σχέση με την ολόπλευρη μόρφωση και γνώση, προετοιμάζει τα παιδιά σε πληροφορίες και δεξιότητες για να στηθούν στην ουρά των υποψήφιων ανέργων… Τους δίνει όσες και όποιες γνώσεις ζητάει η αγορά, τα προετοιμάζει να γίνουν φτηνοί εργαζόμενοι, που θα δουλεύουν όταν και για όσο θέλουν οι εργοδότες , τζάμπα εργαζόμενοι μέσω της μαθητείας ή «ωφελούμενοι» των 300 ευρώ, χωρίς ασφάλιση, περίθαλψη, εκπαίδευση, χωρίς κανένα δικαίωμα…

Το «νέο» σχολείο της αγοράς που βιώνουμε σήμερα έχει χιλιάδες εκπαιδευτικούς ελαστικά εργαζόμενους, να γυρνούν από σχολείο σε σχολείο σε όλη την Ελλάδα για 400 και 700 ευρώ, να απολύονται κάθε Ιούνιο και να προσλαμβάνονται όποτε λάχει… Έχει χιλιάδες εκπαιδευτικούς με χαμηλούς μισθούς και εργασιακά δικαιώματα που καταπατούνται κάθε μέρα, με το φόβο της απόλυσης, που η υποταγή στις άνωθεν εντολές είναι νόμος και η αντίσταση θεωρείται αδίκημα…

Αυτό το σχολείο βιώνουν οι εκπαιδευτικοί, οι μαθητές, η εργαζόμενη και άνεργη πλειοψηφία!

Οι εκπαιδευτικοί αντιπαλέψαμε την αξιολόγηση γιατί αντιπαλεύουμε όλο το οικοδόμημα του «νέου» σχολείου που συνθλίβει μαθητές και εκπαιδευτικούς!

Αυτά είναι τα μέγιστα και επείγοντα της εκπαίδευσης. Με αυτά οφείλει να ασχοληθεί και αυτά οφείλει να λύσει η ηγεσία του ΥΠΟΠΑΙΘ!

Το σχολείο θα γίνει χειρότερο με την αξιολόγηση. Κάθε συζήτηση περί «καλής» αξιολόγησης επαναφέρει από το παράθυρο το ζήτημα της χειραγώγησης και της υποταγής των εκπαιδευτικών. Όποιος ενδιαφέρεται για το καλό των μαθητών και της εκπαίδευσης, για ένα καλύτερο σχολείο, δεν έχει παρά να ικανοποιήσει τα διατυπωμένα αιτήματα του εκπαιδευτικού κινήματος!

 

Το σχολείο θα γίνει καλύτερο…

Όταν θα έχει στόχο να μορφώσει ολόπλευρα όλα τα παιδιά αμβλύνοντας και αντιμετωπίζοντας τις κοινωνικές ανισότητες και όχι να τα κατατάξει και να τα κατηγοριοποιήσει

Όταν θα δίνει βάρος στην κριτική σκέψη και στην ανάπτυξη της και όχι στις δεξιότητες, τις πληροφορίες, την αποστήθιση και την ανταπόκριση στις εξετάσεις

Όταν θα διδάσκει με βάση τον πλούτο της ανθρώπινης κουλτούρας και του πολιτισμού και όχι αυτά που θέλει η αγορά
        Όταν οι δάσκαλοι και οι μαθητές του θα μπορούν να δουλεύουν συλλογικά, σε πνεύμα παιδαγωγικής ελευθερίας και δημοκρατίας
       Όταν η πολιτική εξουσία θα το ενισχύσει ουσιαστικά με χρήματα, εκπαιδευτικό προσωπικό και κατάλληλη υποδομή
       Όταν θα πάψει να λειτουργεί με τα κριτήρια της αγοράς και του κέρδους
       Όταν θα πάψει να θεωρεί τη γνώση εμπόρευμα αλλά ελευθερία

       Όταν θα είναι πραγματικά δημόσιο και πραγματικά δωρεάν
Σε ένα τέτοιο σχολείο, ο δάσκαλος γίνεται καλύτερος…
      Όταν μορφώνεται και επιμορφώνεται ουσιαστικά

      Όταν λειτουργεί συλλογικά και σε κλίμα παιδαγωγικής ελευθερίας χρησιμοποιεί τις μεθόδους διδασκαλίας ανάλογα με τις ανάγκες των μαθητών του
      Όταν του παρέχονται οι κατάλληλες συνθήκες για τη δουλειά του
      Όταν ξέρει ότι το δικαίωμά του στην εργασία είναι εξασφαλισμένο και η αμοιβή του είναι αξιοπρεπής